ನಾನು ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ....ಭಾಗ - 1

phoooooooooooooooooooosssssssssssshhhhhhhhhhhhhh...........flash...flash...flash....flash...

ಒಮ್ಮೆಲೆ ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದೆ....ಕಣ್ಣುಜ್ಜಿ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ.....ಉಹೂ..ಸಾಧ್ಯವೇ.... ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವೇ.... ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಎಡಕೈ ಗಿಲ್ಲಿಕೊಂಡೆ...ನೋವಾಗದಂತೆ ನೋವಾಯಿತು...ಇಲ್ಲ..ಇದು ವಾಸ್ತವ........................

ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಮಂದಸ್ಮಿತ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಹೀಗೆನ್ನಿಸಿತು..... ನಾಲ್ಕು ತಲೆಗಳು ಇದ್ದವು... ನಾಲ್ಕು ಕೈಗಳು... ಎರಡು ಕಾಲುಗಳು.. ಇಲ್ಲ ಕಾಲುಗಳು ನೆಟ್ಟಗೆ ಇದ್ದವು..ಉಲ್ಟಾ ಪಲ್ಟಾ ಇರಲಿಲ್ಲ..ಇದ್ದುದ್ದೆ ಆಗಿದ್ದರೆ ಎದ್ದೆನೋ ಬಿದ್ದೆನೋ ಕೆಟ್ಟೆನೋ ಎಂದು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗದೆ ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಒಡುತ್ತಿದ್ದೆ.... ಎದುರಿದ್ದ "ಅದ"ನ್ನೆ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ... ಅಲ್ಲಿಂದ ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೆಯಲು ಮನಸಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..

ನನ್ನ ಸುತ್ತಲು ಗಾಢವಾದ ಕತ್ತಲು....ಎಲ್ಲೋ ನಭೋಮಂಡಲದಲ್ಲಿದ್ದ ಭಾವನೆ.... ತಾರೆಗಳು ಸಹ ಇರಲಿಲ್ಲ..ವಿಶ್ವವು ಮುಗಿದೇಹೋಯಿತೇ??
ನನ್ನ ತಾಯಿ ಎಲ್ಲಿ??
ನನ್ನ ತಂಗಿ??
ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲ ಏನಾದರು??
ಕಾಫಿ...??
ಒಮ್ಮೆಲೆ ದುಖ ಮಡುಗಟ್ಟತೊಡಗಿತು...
ಮತ್ತೆ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ??... ಉತ್ತರ ಸಿಗದ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವು... ಒಮ್ಮೆ ತಲೆ ಕೊಡವಿಕೊಂಡೆ..

ಕೊಂಚ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಕೇಳಿದೆ ಆ ಆಕೃತಿಗೆ... "ನೀನಾರು" ??

ಕನ್ನಡ ಬರುತ್ತದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಇದಕ್ಕೆ.. ಅಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಎದೆ ಬಗಿದರೂ ಕನ್ನಡ ಬಿಟ್ಟು ಬೆರೆ ಭಾಷೆ ಹೊರಬರುತ್ತಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ...

ಮತ್ತದೇ ಮಂದಸ್ಮಿತ ವದನ.. ಏನೋ ಒಂದು ಆಕರ್ಷಣೆ ಆ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು...

ಮೆಲ್ಲಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿತು..

"ನಾನು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಬ್ರಹ್ಮ...." ಎಂದು ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮನಾಯಿತು.

ಬ್ರಹ್ಮನೇ...ಇಲ್ಲೇನು ಕೆಲಸ.... ಇಲ್ಲೇಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ... ಇನ್ನು ನಾನು ಕಥೆ,ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಓದುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು.. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಹೀಗೆ ಆಗುವುದು.. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಗಿಲ್ಲಿಕೊಂಡೆ..ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ...

"ಇಲ್ಲ ಮಗೂ...ಇದು ಕನಸಲ್ಲ ವಾಸ್ತವ...ನಾನು ಬ್ರಹ್ಮ.. ನಿನಗೆ ಬೇರಾವ ಸಂದೇಹವೂ ಬೇಡ.."

ಈ ಬ್ರಹ್ಮ ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋ ಶ್ಲೋಕಗಳೇ ಇರಲಿಲ್ಲ..ಇದ್ದುದ್ದೆ ಆಗಿದ್ದರೆ... ಅಣ್ಣಾವ್ರು "ಕವಿರತ್ನ ಕಾಳಿದಾಸ" ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಾಳಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಶ್ಲೋಕ ಹೇಳುತ್ತಾರಲ್ಲ..ಆ scene create ಮಾಡುತ್ತಲಿದ್ದೆ..ಚೆ ಚೆ....

ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಧೈರ್ಯ ಬಂದಿತ್ತು.... ಸ್ವಲ್ಪ comfortable ಆಗಿ ಬ್ರಹ್ಮನೊಡನೆ ಮಾತಾಡೋಣವೆಂದೆನಿಸಿತು...

"ಬ್ರಹ್ಮದೇವ ನಿನಗೆ ನಮೋ ನಮಹ.. ಇಲ್ಲಿಗೆ ತಾವು ದಯಪಾಲಿಸಿದ್ದುದ್ದರ ಕಾರಣ.."??

"ನಿನಗೆ ವರ ಕೊಡಲು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ...ಏನು ಬೇಕೋ ಕೇಳು ಮಗೂ.."....

ನನಗೆ ಸಿಡಿಲು ಹೊಡೆದಂತಾಯಿತು...ವರವೆ ನನಗೆ....ಮಾಡಿರೋದೆಲ್ಲ ಹಲ್ಕಾ ಕೆಲಸಗಳೇ...ನನಗೆ ವರ... ಏನು ಬ್ರಹ್ಮ ವರ ಕೆಟ್ಟೋದನೇ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ..

"ನನಗೇಕೆ ವರ.. ನಾನೇನು... ತಪಗೈದೆನೆ.. ನಿನ್ನ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಅಪರೂಪ... ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೇವಸ್ಥಾನವೂ ಸಹ ಇಲ್ಲ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ... ಇದ್ದರೂ ಹೋಗುವ ಮಾತು ದೂರ..ನಿನಗ್ಯಾರು ಇಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವವರೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ... ನೆನೆವುದಂತೂ ದೂರದ ಮಾತು... ಜನ-ಜೀವ-ಸಂಕುಲದ concept ಮಾತನಾಡುವಾಗ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಸುಳಿದಾಡುತ್ತದೆ..ಅಷ್ಟೆ....ನನಗೇಕೆ ವರ..."??

ನನಗೆ ನಿಜಕ್ಕೊ ದಿಗಿಲಾಗತೊಡಗಿತು...ಏನೋ ಅನಾಹುತ ಆಗಬಹುದೆಂಬ ಭಾವನೆ...ವರ ಗಿರ ಅಂತೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡ್ತಿದಾನಲ್ಲಪ್ಪ ಬ್ರಹ್ಮ... ಕೆಟ್ಟು ಕೆರ ಹಿಡಿದಿರೋ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯವೇ???...

"ಮಗೂ.." ಅಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕರೆಯುವ ಹಾಗೆ ಕರೆದ ಬ್ರಹ್ಮ..

"ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಯುಗಗಳ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ತೆಗೆದುಹಾಕು.. ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಎಲ್ಲ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿಯು ಇರುವ..ಇರುವವ..
ತ್ರೇತಾಯುಗದಲ್ಲಿ, ದ್ವಾಪರಯುಗದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಹ ಇಲ್ಲೇ ಒಡಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು... frequent visits -u...

ಮೊಘಲರ, ಬ್ರಿಟೀಷರ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಶುರುವಾದನಂತರ ಪಾಪಿಗಳು ಪಾಪಕಾರ್ಯಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗತೊಡಗಿದವು..ನಮಗೆ ಇಲ್ಲಿರುವುದು ಅಸಹನೀಯವಾಗತೊಡಗಿತು... ಗುಳೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆವು...

ಇಷ್ಟೇನಾ ನಿಮ್ಮ ಬಲ, ಶಕ್ತಿ..ಬರೀ ಕಮಲದ ಹೂವಿನ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಸರಸ್ವತಿ ಮೇಡಮ್ ವೀಣೆ ನುಡಿಸೋದು time time ಗೆ ಕೇಳಕ್ಕೆ ಲಾಯಕ್ಕು ನೀನು... ಎಂದು ಫಕ್ಕನೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸುಳಿದುಹೋಯಿತು...

ಸರಸ್ವತಿ ಮೇಡಮ್

ಬ್ರಹ್ಮ ನಗತೊಡಗಿದ್ದ...

"ಏಕೆ ಈ ನಗು" ?? ಎಂದೆ.

ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ನೀಡಲು ಮುಂದೆ ಬಾಗತೊಡಗಿದ....

ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸರಿದೆ... ಕಪಾಳಮೋಕ್ಷ ಆಗಿಬಿಟ್ಟರೆ???

ಬೆವರುಹನಿಗಳು ಒಂದುಗೂಡಿ ಕಿವಿಯ ಸನಿಹದಲ್ಲಿ ಇಳಿಯಲನುವಾಗಿದ್ದವು......

(ಸಶೇಷ)...