ಉಪೇಂದ್ರನ ಚಿತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಅಪವಾದವಿದೆ...ಆತನ ಸಂಭಾಷಣೆ vulgar, ಅಸಭ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆಂದೂ...ಹೇಳುವುದನ್ನು ಮರ್ಮಕ್ಕೆ ತಾಗುವಂತಹ ಸಂಭಾಷಣೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಢಾಳಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ...ನನ್ನಂತಹ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ :-)...vulgar ನಲ್ಲೂ ವಿಧಗಳಿವೆ....ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ಬೇಕಿಲ್ಲ......ತೀರ ಅಸಹ್ಯಕರವಂತೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ... ಮಡಿವಂತರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗದಿರಬಹುದು... ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ "ಸಂಸ್ಕೃತ" ;-) ಪದ ಬಳಕೆ ಮಾಡುವರ ಚಿತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದಿರಬೇಕಿಲ್ಲ..ಜನ ಶ್ರೀಸಾಮಾನ್ಯರು ಮಾತಾಡುವ ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಉಪೇಂದ್ರನ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ...ಅಸಭ್ಯತೆಯಂತೂ ಅಲ್ಲ...ಅದರಿಂದ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಯಾವ ಹಾನಿಯೂ ಇಲ್ಲ...
ಏಕೋ ಏನೋ ಈ ಹಾಡು ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು .... ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಉಮೇದಿನೊಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿರುವೆ..ಹಾಡನ್ನು ಓದಿಕೊಂಡು, ಹಾಡನ್ನು ಕೇಳುವ ಗುನುಗುವ , ಹಾಡುಗಾರನ ಜೊತೆ ಹಾಡುವ ಮಜವೇ ಬೇರೆ ... ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡಿದೆ .... :-) ಇದನ್ನ ಬರೆದ ಜಯಂತ್ ಕಾಯ್ಕಿಣಿ ರವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಮನೋಮುರ್ತಿ ಸಂಗೀತ ಸಂಯೋಜನೆಗೆ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕವಾದ ನಮನಗಳು...ಓದಿಕೊಳ್ಳಿ , ಹಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ.......
ಕಿವಿಮಾತೊಂದು ಹೇಳಲೆ ನಾನಿಂದು
ದಾರಿನಿಂತಾಗ ಸಾಗಲೆ ಬೇಕೆಂದು
ನಿನ್ನೆ ಈಗಿಲ್ಲ ನಾಳೆಯು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ
ನೀನು ನೀನಾಗೆ ಬಾಳಲೆಬೇಕೆಂದು .....
ಹಸಿರಾಗಿದೆ ದೀಪವು ನಿನಗಾಗಿ...
ನಸು ನಗುತಲೆ ಸಾಗು ನೀ ಗೆಲುವಾಗಿ
ಹೊಸ ತಂಗಾಳಿ ಹೇಳಿದೆ ಮೆಲುವಾಗಿ
ಈ ಬಾಳುಂಟು ಬಾಳುವ ಸಲುವಾಗಿ...............
ಬಾಗಿಲಿನಾಚೆಗೆ ತಾ ಬಂದು
ಗೂವಿಗೆ ಬಾಳು ಬಾ ಎಂದು
ಸಂತಸದಿಂದ ಓ ಎಂದು
ಓಡಲೆ ಬೇಕು ನೀನಿಂದು.........................
ಸಾವಿರ ಕಣ್ಣಿನ ನವಿಲಾಗಿ
ನಿಂತಿದೆ ಸಮಯ ನಿನಗಿಂದು
ಕಣ್ಣನು ತೆರೆದು ಹಗುರಾಗಿ
ನೋಡಲೇಬೇಕು ನೀಬಂದು......................
ಬೆಳ್ಳಿಯ ಅಂಚಿನ ಈ ಮೋಡ
ನಗುವ ಬೀರಿದೆ ಬಾನಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನಯ ಬಾಳಿನ ಸಂಗೀತ
ಹಾಡಲೇಬೇಕು ನೀನಿಲ್ಲಿ...........................
ಮಿಂಚುವ ಅಲೆಗಳ ನದಿಯಾಗಿ
ಮುಂದಕೆ ಚಲಿಸು ನೀ ಬೇಗ
ನಿನ್ನಯ ಪಾಲಿನ ಈ ಆಟ
ಆಡಲೇಬೇಕು ನೀನೀಗ........................
ಈ ಹಾಡನ್ನು ನೀವು ಕೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ ...
http://www.kannadaaudio.com/Songs/Moviewise/M/Milana/Kivi.ram
"ಬ್ರಹ್ಮ..... ಕೇಳಿಸಿಕೋ..ನನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯನ್ನು..ಬಹಳ ಸುಧೀರ್ಘವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದನಿಸುತ್ತಿದೆ ನನಗೆ.."
ರಾಮರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಕನಸು ನನ್ನದು...ನೀ ಕೊಡುವ ವರವನ್ನು ಜನೋಪಯೋಗಿ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಹಂಬಲ ನನ್ನದು..ನಿನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದವಿರಲಿ.... ಎಂದಿನಂತೆ ತಪ್ಪಿದರೆ ಎಚ್ಚರಿಸು ಬ್ರಹ್ಮ...Thanks for the Coffee."
ಬ್ರಹ್ಮ ನಸುನಗುತ್ತಾ..." ಶುರುಮಾಡು ನಿನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯನ್ನು....ಕೇಳುವ ಕಾತರ ನನ್ನದು..."
ಬ್ರಹ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಗುರುತರವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತರಬೇಕಾದರೆ....ಬುದ್ದಿಶಕ್ತಿ, ಹಣ, ಅಧಿಕಾರವಿರಬೇಕು...ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯದ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಸ್ಥಾನಗಳ್ಳಿರುವ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಮಂತ್ರಿ ಮಹೋದಯರು ಅನಕ್ಷರಸ್ತರು.. ಹಾ! ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅನಕ್ಷರಸ್ತರೆಲ್ಲರು ಬುದ್ದಿ ಇಲ್ಲದಿರುವರಲ್ಲ....ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಕುರ್ಚಿಯಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಸುವ ಹುನ್ನಾರದಲ್ಲೆ ತಮ್ಮೆಲ್ಲ ಬುದ್ದಿಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ವಿನಿಯೊಗಿಸುತ್ತಾರೆ,,,,ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಕೈಗೂಡಿ ಹಣಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ..... ಬರಿ ರೌಡಿ ಶೀಟರ್ಗಳು, ದುರಹಂಕಾರಿಗಳೇ, ಬುದ್ದಿ ಮಂಕು ಬಡಿದಿರುವ ತರಲೆಗಳೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ ನಮ್ಮ ಇಂದಿನ ರಾಜ ಕಾರಣ...."
ಬ್ರಹ್ಮ ನಾನು ಯುವಜನತೆ ಯಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೀನೆ....ಯುವಜನತೆ ಏನು ಬೇಕಾದರು ಮಾಡಬಲ್ಲರು...
ಯಾವುದೇ ಕಾಲೇಜಿನ ತಡೆದು ಕೇಳಿದರೆ "ಏನಪ್ಪಾ...ಎನಾಗಬೇಕೆಂದಿರುವೀ ನೀ..." ಎಂದರೆ...
"ಡಾಕ್ಟರ್, ಎಂಜಿನಿಯರ್...ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ...ಯಾವೊಬ್ಬನು ನಾನು ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗುವೆ ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ...ನಾನು ಮಂತ್ರಿಯಾಗುವೆ..ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ...ನಾನು ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ...ಎಲ್ಲರು ಅವರವರ ಅನೂಕೂಲಗಳನ್ನೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವವರೆ..."
"ಬ್ರಹ್ಮ....ನಾನು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಕೂಡಲೇ...ಈ ಕೆಳಕಂಡ ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲು ಇಷ್ಟ ಪಡುತ್ತೇನೆ.."
1)ಯಾವುದೇ ಮಂತ್ರಿಯಾಗುವವನ ವಯಸ್ಸು 30 ದಾಟಿರಬಾರದು.....ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗುವವನ ವಯಸ್ಸು 35 ದಾಟಿರಬಾರದು..
2)ಮಂತ್ರಿಯಾಗಬಯಸುವವನು ಕನಿಷ್ಟಪಕ್ಷ double graduate ಆಗಿರಬೇಕು..."
3)ಆತ ಪ್ರತಿಭಾವಂತನಾಗಿರಬೇಕು...
4)ರೌಡಿ ಲಿಸ್ಟ್ನಲ್ಲಿರಬಾರದು, ಅವನ ಚಾರಿತ್ರವಂತನಾಗಿರಬೇಕು...
5)ಆ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಜನರು ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು....
6)ಅವನಿಗೆ ನಾಯಕತ್ವದ ಗುಣಗಳಿರಬೇಕು...
7)ಎಲ್ಲಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆತನಲ್ಲಿ ಜನರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದು ಮಾಡುವ ತುಡಿತ, ಹಂಬಲವಿರಬೇಕು...
ವಯಸ್ಸಾದವರನ್ನು Jury ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಹಾಕಬೇಕು...50 ದಾಟಿದ ಮಂತ್ರಿಗಳೆಲ್ಲ.. ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳನ್ನು
ಯುವತೆಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವೀಯುವುದಲ್ಲಿ ವಿನಿಯೋಗಿಸಬೇಕು.. ಅಂದರೆ ಯಾವೊಬ್ಬನು ಮಂತ್ರಿಯಾಗಳು ಇಚ್ಚಿಸುವವನ ವಯಸ್ಸು 50ಕ್ಕೆ ಮೆಲೆ ದಾಟಿರಬಾರದು... ಮಂತ್ರಿಯಾಗಳು ಅರ್ಹತೆಯುಳ್ಳವವನಿಗೆ ಕೇವಲ ಜನಬಲವೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಲದು...
IAS,IPS ಮಟ್ಟದ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿರಬೇಕು... ರಾಜಧರ್ಮ, Political, ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಪರಿಸ್ಥಿಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ
ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯನ್ನು, ಸ್ಥೈರ್ಯವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವಂತಾಗಿರಬೇಕು.... ಪಾರದರ್ಶಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನನ್ನ ಗುರಿ....
ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗುವವನಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲಾ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರವಿರುತ್ತದೋ ಇಲ್ಲವೋ, ನನಗಂತೂ ಬೇಕು..
ಇನ್ನು ಮಂತ್ರಿಗಳನ್ನು ಆರಿಸುವ ಜನತೆ...ಮತದಾನ ಮಾಡುವ ಮಹಾಜನಗಳು....ಮತದಾನಕ್ಕೊಂದು ಒಂದಷ್ಟು ಕಟ್ಟಳೆಗಳನ್ನು ವಿಧಿಸುತ್ತೇನೆ... ನಾವು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ವೃತ್ತಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ.. ಕೇವಲ ಶೇಕಡ.. 45% 65% ಮತದಾನವೆಂದು..... ಮುಂದೆ ಹೀಗೆ ಆಗಬಾರದು...ಕನಿಷ್ಟ ಪಕ್ಷ 9೦% ಇರಬೇಕು...ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡಿಗೆ ಮತವನ್ನು ಮಾರಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ..ಹಳ್ಳಿ ಮುಗ್ದರಿಗೆ ಅವರ ಮತವು ಎಷ್ಟು ಮೌಲ್ಯವುಳ್ಳದ್ದು ಎಂದು... ಇನ್ನೊಂದು ಅಂಶವೆಂದರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಯುವಕರು ಯುವತಿಯರು ಪಾಳ್ಗೊಳ್ಳದಿರುವುದು.....ಇದೊಂದು ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ... ಎಲ್ಲ ಯುವಜನತೆ ಪಾಳ್ಗೊಳ್ಳಲೇಬೇಕೆಂಬ ಕಟ್ಟಳೆ ವಿಧಿಸುತ್ತೇನೆ... ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರವೆಂದರೆ ಮತದಾನಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆ ಆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಭ್ಯರ್ತಿಗಳ ಪೂರ್ವಾಪರವನ್ನು ತಿಳಿಕೊಂಡಿರುವಂತಾಗಿರಬೇಕು..ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಭ್ಯರ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕಲ್ಯಾಣಗುಣಗಳನ್ನು ಮುಂಚೆಯೇ ಜನರ ಮುಂದೆ ವಿವರಿಸಬೇಕಾಗಿರತ್ತದೆ..... ಇದೆಲ್ಲ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಪಾಲಿಸುವಂತೆ ಆದೇಶವನ್ನು ಹೊರಡಿಸುತ್ತೇನೆ...ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕಷ್ಟವಾಗಬಹುದು..... ಆದರೆ ಅಸಾಧ್ಯವಂತು ಅಲ್ಲ.... ದೇಶದ ಅಭಿವೃದ್ದಿಯ ಕನಸು ಇದು...ಆಗಲೇಬೇಕು... ಆಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಂ ಹೇಳುವಂತೆ ನಾವು 2020 ಹೊತ್ತಿಗೆ ಖಂಡಿತಾ ಅಭಿವೃದ್ದಿಹೊಂದಿದ ದೇಶವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಭರವಸೆ ನನ್ನದು.....
ಇನ್ನು ಪಕ್ಷಗಳ ವಿಚಾರ....ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಗೊಂದು ಕೊಸರಿಗೊಂದು ಎನ್ನುವಂತೆ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಿವೆ...
ಈ ಪಕ್ಷಗಳ ಸದ್ಯದ ಕೆಲಸವೆಂದರೆ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿರುವವರನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸುವುದು...ವಿರೋಧಪಕ್ಷವೆಂದರೆ ಅದರ ಕೆಲಸವೆಂದರೆ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿರುವವರನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸುವುದು...ಇಲ್ಲಸಲ್ಲದ ಆರೊಪಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು...
ನಾನು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೆ ಎರಡು ಪಕ್ಷಗಳ ಹೊರತಾಗಿ ಬೇರೆಲ್ಲ ಪಕ್ಷಗಳನ್ನು ನಿರ್ನಾಮಮಾಡಲು ಆದೇಶ ಹೊರಡಿಸುತ್ತೇನೆ.... ಒಂದು ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷ ಇನ್ನೊಂದು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷ ....ಬೇರಾವ ಪಕ್ಷವು ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿರಬಾರದು...ಮಂತ್ರಿಗಳಾದವರು ಆಡಳಿತಪಕ್ಷದಲ್ಲಿರಬೇಕು ಅಥವಾ ವಿರೋಧಪಕ್ಷದಲ್ಲಿರಬೇಕು...
ನಾನು ಮಧ್ಯ ತಡೆದು..."ಬ್ರಹ್ಮ ಏನು ತುಂಬಾ silent ಆಗಿದ್ದೀಯ... ಎನನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ ನಿನಗೆ"..
"ನಾನು ಹುಚ್ಚನಿಗೆ ವರ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದೀನೆ ಎಂದನಿಸುತ್ತಿದೆ ನನಗೆ..ಇಷ್ಟೊಂದು ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸಾಧ್ಯವೆ ಮಗೂ..ನಿನ್ನ ಕನಸು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡದಿದೆ...ಆದರೆ ಒಂದಂತೂ ಹೆಳಬಲ್ಲೆ ನಾನು ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನ ಮೇಲೆ ವಿಜಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು....ನಿನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ ಮುಗಿಯಿತೋ..." ಎಂದ..
"ಇಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮ..ಕನಸುಗಳು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟಿವೆ....ಇದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ವರ ಬೇಕೇ ಬೇಕು...ಹೇಗಿದ್ದರೂ ನೀನೆ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವೆ...ಇದನ್ನು ವೃಥಾ ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಲು ನನಗಿಷ್ಟವಿಲ್ಲ...ಇದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಅಪಾರ ಹಣ
ಮತ್ತು ಇಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಬೇಕು..., ಕೊಡುವೆಯಾ??"
ಬ್ರಹ್ಮ...."ಖಂಡಿತವಾಗಿ...ಬೇಗ ಮುಗಿಸು ನಿನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯನ್ನು.....ಬಹಳ ಹೊತ್ತಾಯಿತು ನಾನು ಬಂದು..."
ಬ್ರಹ್ಮ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದ...ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುವ...ನಾನು ಎಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ....ಎನ್ನುವ ಭಾವ ಮತ್ತೆ ಕಾಡತೊಡಗಿತು...
-----(ಮುಗಿದಿಲ್ಲ)
ದಿವ್ಯಾ : ಹೂ! ಶ್ರೀಧರ್ ನನ್ನ ಪಾಡು ನನ್ನ ಶತ್ರುವಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಬರ್ಬೇಕು....
ನಾನು : ಹೋ! ನಿಂಗೆ ಶತ್ರುಗಳು ಇದ್ದಾರ??
ದಿವ್ಯಾ : ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಯಾರು ಇಲ್ಲ..ಇದ್ರೆ ಅವ್ರಿಗೆ ಬರ್ಬೇಕು ಈ ಪಾಡು...
ನಾನು : ನನಗೊಬ್ಬ ಶತ್ರು ಬೇಕು....
ದಿವ್ಯಾ : ನನಗೂ ಕೂಡ!...
ಒಳ್ಳೇ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ಕೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಇಬ್ಬರು ಸಮ್ಮತಿಸಿದೆವು..ಶತ್ರುವಿಗಾಗಿ..ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನನಗೊಬ್ಬ ಶತ್ರು ಬೇಕಾಗಿತ್ತು...ನನ್ನ ಶತ್ರುವಿಗೆ ಇರಬೇಕಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಆಕೆಯ ಮುಂದೆ ವಿವರಿಸುತ್ತಾ ಹೋದೆ..ನಿಮಗೂ ನನ್ನ ಶತ್ರುವಾಗುವ ಅರ್ಹತೆಯಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜಿ ಗುಜರಾಯಿಸಬಹುದು...ತುಂಬು ಹೃದಯದ ಸ್ವಾಗತವೀಯುತ್ತೇನೆ..ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಲೇಖನ....
"ಶ್ರೀಧರ್, ಅವನಾ ತುಂಬಾ soft -u, silent -u, innocent -u, ;-).ತುಂಬ helpful!! ಕಣಪ್ಪಾ ಅವನು..."(ಯಾರು ಹೇಳಿದ್ದು??)
"ಮಚ್ಚಿ, ನೀನು ನಂಗೆ ಹೆಲ್ಪ್ ಮಾಡ್ತೀಯ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ..ನೀನು ಹಿಂಗಂದ್ಬಿಟ್ರೆ ಹೇಗೆ?? "(ಯಾಕ್ ಅನ್ಬಾರ್ದು??)
"ಶ್ರೀಧರ್, ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ನನ್ನ ತಮ್ಮನ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ, ಅವನೂ ಸಹ ನಿನ್ನ ಹಾಗೆ silent, soft(ಅದಿಕ್ಕೆ??)
ನನಗೆ ಬದಲಾವಣೆ ಬೇಕಾಗಿದೆ....ಸಾಕಾಗಿದೆ..... ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನನಗೊಬ್ಬ ಶತ್ರು ಬೇಕು :-) :-).. ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಬದಲಾವಣೆ ಶುರುವಾಗಲಿ...ನಾನೂ ಸಹ ಜನರನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸಬಲ್ಲೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಬೇಕು... ;-) ನನ್ನ ಶತ್ರುವಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ನಮೂದಿಸಿದ್ದೇನೆ..ನೋಡಿ...
1) ಅವನನ್ನು ನಾನು ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನೋಡಬೇಕು...
2) ಅವನ ಪ್ರತಿ ಚಲನವಲನಗಳ ಮಾಹಿತಿ ನನಗೆ ಸಿಗುವಂತಾಗಿರಬೇಕು..
3) ಅವನು ನನ್ನೆದುರಿಗೆ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮನಸಾರೆ ಬೈಯ್ಯಬೇಕು..
4) ಅವನೇನಾದರು ಸಣ್ಣದೋ ದೊಡ್ಡದೋ ಸಾಧನೆ ಅಂತೇನಾದರು ಮಾಡಿದರೆ ನಾನು ಇತರರೊಂದಿಗೆ " ಅದೇನು ಮಹಾ! ನಾನೂ ಸಹಾ ಮಾಡಬಲ್ಲೆ...ಎನ್ ಅವನೊಬ್ಬನಿಗೆ ನಾ ಆಗೋದು" ಎಂದು ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...
5) ಅವನ ಏಳು ಬೀಳುಗಳಿಗೆ ನಾನು ಜವಾಬ್ದಾರನಾಗಿರಬಾರದು...
6) ಅವನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರೆ ಹುಚ್ಚಾಪಟ್ಟೆ ನಗಬೇಕು.... ಕಚಡ ನನ್ಮಗ ಆಯ್ಕೊಂಡ...ಹಹ್ಹಹ್ಹಾ... ಎಂದು
7) ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಏಳಿಗೆಗು ಅವನು ಹೊಟ್ಟೆ ಉರಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು....
8) ಅವನು ಬರಗೆಟ್ಟು ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಬಳಿ ಸಹಾಯ ಕೇಳಲು ಬಂದರೆ "ನನ್ಮಗನೆ ಎದ್ದ್ ಹೋಗೋಲೋ....ಅನ್ನಬೇಕು"..ಆಗ ಅವನ ಪೆಚ್ಚು ಮುಖವನ್ನು ನಾನು ನೋಡಬೇಕು...
9) ನಾನು ಅವನಿಗಿಂತ ಮುಂಚೆ ಸಾಯಬೇಕು..
10) ಮೇಲ್ಕಂಡ 9 ಸೂತ್ರಗಳಂತೆ ಆತನೂ ಸಹ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಇದೇ ಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು....
ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಬರೀ "ಅವನು ಅವನು" ಅಂತ ಸಂಭೋದಿಸಿದ್ದೇನೆ....ಅವಳೂ ಸಹ ಆಗಬಹುದು..ಮಹಿಳಾಮಣಿಗಳಿಗು ಸಹ ಅವಕಾಶವಿದೆ... :-)
ಇಂತಹ ವಿಶೇಷ ಗುಣಗಳೊಂದಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ನನಗೆ ದೊರೆಯುತ್ತಾನೋ ಇಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.... ಅಂತಹವರು ಸಿಕ್ಕರೆ ಜೀವನ ಮಜಾವಾಗಿರುತ್ತದೆ..
10ಕ್ಕೆ 10 ಬರಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ....those who will manage to get more than 6 will be eligible to become my enemy.... ಆಗುವಿರಾ??
ನನ್ನವಳೊಂದಿಗೆ ;-) ಒಂದಷ್ಟು ಹಾಡುಗಳ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ..ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹಾಡಿಗೂ ಅವಳ ಬಳಿ ಅದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಹಾಡನ್ನು ಪೋಣಿಸುತ್ತ ಹೋದಳು ಒಂದು ಸುಂದರ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ...ನಾನು ಕೇಳುತ್ತ ಹೋದೆ... ನಿಮಗೂ ಕೇಳಿಸುವ ಮನಸಾಯಿತು..... ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಬ್ಲಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ....ಅರ್ಥವಾದರೆ ಸಂತೋಷ.. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರು ಸಂತೋಷ... ಅವರವರ ಭಾವಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು..
ನಾನು : ಇದು ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಗೀತೆ ಚಿನ್ನ...ಇದು ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ಹಾಡಿದರು ಚೆನ್ನ..ಇದು ನಿಲ್ಲಲಾರದೆಂದು, ಕೊನೆಯಾಗಲಾರದೆಂದು ಈ ಪ್ರೇಮ ಗೀತೆಯೆ ಹೀಗೆಯೊ..
ಅವಳು : ಸ್ನೇಹದ ಕಡಲಲ್ಲಿ ನೆನಪಿನ ದೋಣಿಯಲಿ ಪಯಣಿಗ ನಾನಪ್ಪಾ...ಪ್ರೀತಿಯ ತೀರವ ಸೇರುವುದೊಂದೆ ಬಾಳಿನ ಗುರಿಯಪ್ಪಾ...(ಸ್ವಲ್ಪ modify ಮಾಡಿಬಿಟ್ಳು...) ನಿಮ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲ್ವ??
ನಾನು : ಯಾವುದೋ ಈ ಬೊಂಬೆ ಯಾವುದೋ...ಊರ್ವಶಿಯ ಕುಲವೋ ಮೇನಕೆಯ ಚೆಲುವೋ...
ಅವಳು : ಕೃಷ್ಣ ನೀ ಬೇಗನೆ ಬಾರೊ...ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ನೀ ಬೇಗನೆ ಬಾರೊ...ಈ ರಾಧೆಯ ಕೂಗು ನೀ ಕೇಳಿಲ್ಲವೇನು..ವಾಸುದೇವ..ವೇಣುಗೋಪಾಲಾ...
ನಾನು : ತ್ರಿಪುರಾ ಸುಂದರಿ ಬಾರೆ ನೀ ಹಸೆಮಣೆಗೆ ಮದುವೆ ಮುಗಿದರೆ ರಾತ್ರಿಯೇ ಮೆರವಣಿಗೆ..ನಡೆ ನಡೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ದುಂಡು ದುಂಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ...ಅಂಜದ ಗಂಡಿಗೆ ಜೋಡಿ ಆಗೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ...
ಅವಳು : ಎಲ್ಲಾ ಒಕೆ ಮದುವೆ ಯಾಕೆ...ಎಲ್ಲಾ ಒಕೆ ಮದುವೆ ಯಾಕೆ... ಮದುವೆ ಅಂದ್ರೆ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಜೈಲು ಜೀವಕ್ಕಿಲ್ಲ ರಕ್ಷೆ.. ಏಳು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಏಳು ಜನ್ಮ ಶಿಕ್ಷೆ...
ನಾನು : ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ನಲ್ಲೆ ..tin tin tin tin ಸಾಕು ನಿನ್ನಯ ಬಲ್ಲೆ...tin tin tinಹೊರಗೆ ಸಾಧನೆ ಒಳಗೆ ವೇದನೆ..ಇಳಿದು ಬಾ ಬಾಲೆ.. tin tin tin
ಅವಳು : ಈ ಶತಮಾನದ ಹೆಣ್ಣು, ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಹೆಣ್ಣು..
ನಾನು : ಯಾರೇ ನೀನು ಚೆಲುವೆ..ಯಾರೇ ನೀನು ಚೆಲುವೆ...ನಿನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ನೀನೇ ಏಕೆ ನಗುವೆ...ನಿನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ನೀನೇ ಏಕೆ ನಗುವೆ.....
ಅವಳು : ಪುಟಗಳ ನಡುವಿನ ಗರಿಯೇ ನೀನೊಮ್ಮೆ ಹಾರಿ ನೋಡು..ಪುಟಾಣಿ ದೋಣಿಯ ಮರಿಯೇ...ಮಳೆ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಓಡು.. ನಲುಮೆಗಿಲ್ಲಿ ಎಂದು ಬರದೆ ಇರಲಿ ಬಡತನ..ನಮ್ಮ ಗೆಳೆತನ ಇರಲಿ ಕಡೆತನ.... ಕಡೆತನ...
ನಾನು : ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇರೋ ಸುಖ ಗೊತ್ತೇ ಇರಲಿಲ್ಲ..ಹೂ ಅಂತೀಯಾ..ಉಹೂ ಅಂತೀಯಾ..
ಅವಳು : ಪ್ರೇಮ ಗೀಮ ಜಾನೆ ದೋ....ನಂಬಬಾರದೋ.... ಪ್ರೇಮಮ್ ಶರಣಮ್ ಗಚ್ಚಾಮಿ ಅನ್ನಬಾರದೋ...
ನಾನು : ನನ್ನವಳು ನನ್ನವಳು ಮುಟ್ಟಿದರೆ ನಲುಗುವಳು..ಮುಟ್ಟದಯೇ ಮುದ್ದಾಡಲೇ... ನೋಡಿದರೆ ಕರಗುವಳು... ಮನದ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಲೇ...ಮುಟ್ಟದಯೇ ಮುದ್ದಾಡಲೇ....
ಅವಳು : one foot distance...very very decent ....ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡು ಇರೋವಾಗ..
ನಾನು : excuse me excuse me excuse me excuse me ನಾ ಪ್ರೇಮಿ... u loook me..u catch me...u use me....u love me.....ಬಾರಮ್ಮಿ..
ಅವಳು : ಲೋ ಚಪ್ಪರ್..ಎದ್ದ್ ಹೋಗೋ....
ನಾನು : ಅನಿಸುತಿದೆ ಯಾಕೋ ಇಂದು ನೀನೇನೇ ನನ್ನವಳೆಂದು... ಮಾಯದ ಲೋಕದಿಂದ ನನಗಾಗೇ ಬಂದವಳೆಂದು...ಅಹಾ ಎಂತ ಮಧುರ ಯಾತನೆ...ಕೊಲ್ಲು ಹುಡುಗಿ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ..
ಅವಳು : ಅರಳುತಿರು ಜೀವದ ಗೆಳೆಯ ಸ್ನೇಹದ ಸಿಂಚನದಲ್ಲಿ.. ಬಾಡದಿರು ಸ್ನೇಹದ ಹೂವೆ..ಪ್ರೇಮದ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ...ಮನಸಲ್ಲೇ ಇರಲಿ ಭಾವನೆ.. ಮಿಡಿಯುತಿರಲಿ ಮೌನ ವೀಣೆ ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ....
ನಾನು ಸುಮ್ಮನಾದೆ.... ಆದರೆ ಮನವು ಮಾತ್ರ ಕೆ.ಎಸ್.ನರಸಿಂಹಸ್ವಾಮಿಯವರ ಹಾಡು ಗುನುಗುತ್ತಲೆ ಇತ್ತು..
"ನಿನ್ನೊಲುಮೆ ಇಂದಲೆ ಬಾಳು ಬೆಳಕಾಗಿರಲು..ಚಂದ್ರಮುಖಿ ನೀನೆನಲು ತಪ್ಪೇನೆ... ನಿನ್ನ ಸೌಜನ್ಯವೇ ದಾರಿ ನೆರಳಾಗಿರಲು.........."
ಹಾಗೆ ತನ್ನ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಹಾಗು ಪೂರ್ವಾಪರವನ್ನು ನನಗೆ ವರದಿ ಒಪ್ಪಿಸಿದ ನಂತರ ಬ್ರಹ್ಮ ನನ್ನ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ.. ನಾನು ಮಂಕುಬಡಿದವಂತೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದೆ ..."ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕದಲ್ಲಿ Orkutte...ಶಿವ ಶಿವಾ... ದೇವಾನು ದೇವತೆಗಳು ಸಹ ಈಗ update ಆಗ್ಬಿಟ್ಟಿದಾರೆ... ಕೇಳಬೇಕು... ರಂಭೆ, ಊರ್ವಶಿ, ಮೇನಕೆ ಅವರ profiles Orkut ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀಯ ಅಂತ..ಇದ್ದರೆ add ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ... ತ್ರಿಪುರ ಸುಂದರಿಗಳು ಹೇಗೆ ಇದ್ದಾರೆಂಬ ಕುತೂಹಲ ಕೂಡ ಇದೆ ನನಗೆ... Hmmm
ಬ್ರಹ್ಮ ನನ್ನ ಯೋಚನಾ ಲಹರಿಯನ್ನು ತಡೆದು "ಈಗ ವರ ಕೇಳುವ ಸರದಿ ನಿನ್ನದು..ಕೇಳು ನೀನು ಕೇಳುವ ವರ ಇಡೀ ಭೂಲೋಕದ ಮನುಷ್ಯರ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ..ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲೂ ಒಳ್ಳೆತನ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ನಾನು ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನಿಗೆ ತೋರಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. so ಎಚ್ಚರವಿರಲಿ.."
ಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ನೀಡುವೆಯಾ..ಕಾಫಿ ಕುಡ್ಯೋಣವೆ...ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು..
ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತ ಬ್ರಹ್ಮ Ice Thunder ಕಾಫಿ ಆಗಬಹುದೋ... ಎಂದ.
ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಸಂತೋಷ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಬಂತು.. ಇದೇನು ಹೊಸತಲ್ಲ..ಬ್ರಹ್ಮನ introduction ಇಂದ ಹಿಡಿದು ಇಲ್ಲಿ ತನಕ ಬರೀ ಆಶ್ಚರ್ಯಗಳೇ.. !!
ಕಣ್ಣು ಪಿಳುಕಿಸುವುದರಲ್ಲಿ Ice Thunder ನ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಹಬೆಯಾಡುವ ಕಾಪಿ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿತ್ತು...ವ್ಯತ್ಯಾಸವೊಂದೇ ಅರುಣ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ...
ಕಾಫಿ ಹೀರುವ ಅಷ್ಟೊತ್ತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಏನು ಕೇಳುವುದು ಎಂದು...
ಕಾಫಿ ಮುಗಿದೊಡನೆಯೆ ಕಪ್ಪನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕಿಡುತ್ತಾ.."ಸರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ಹಿಟ್ಲರ್ ಮಾಡಿಬಿಡು... ಅಂದು ಹಿಟ್ಲರ್ ಯಹೂದಿಗಳನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿ ಸುಡುತ್ತಿದ್ದ...ನಾನು ಅದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ..ಯಹೂದಿಗಳ ಬದಲಾಗಿ ಮುಸಲ್ಮಾನರನ್ನು ...ಅವರ ಉಪಟಳ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ...ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ.... ಸಾಕು ಮುಗಿಸಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ... ನನ್ನನ್ನು ಹಿಟ್ಲರ್ ಮಾಡು.." ಎಂದೆ..
ಅಷ್ಟೊತ್ತು ಶಾಂತ ಮೂರ್ತಿಯ ಅಪರಾವತಾರವಾಗಿದ್ದ ಬ್ರಹ್ಮ ಇದ್ದಕ್ಕಿದಂತೆ ಕುಪಿತನಾಗಿ ಖಾರವಾಗಿ "ನಿನ್ನ ತಿಳಿಗೇಡಿ ತನಕ್ಕೆ ನಾ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ... ಎಲ್ಲ ಮುಸಲ್ಮಾನರನ್ನು ಸಾಯಿಸುತ್ತೀಯ.. ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಮಾನವ ಸಂಕುಲ ವಿರುವವರೆಗು ಇರುತ್ತದೆ.."ಮಹಾರಾಕ್ಷಸ" ನೆಂಬ ಬರಹದಡಿಯಲ್ಲಿ.. ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊ.. ನಿನ್ನ ಮಾನವ ಸಹಜ ರಾಗ ದ್ವೇಷಗಳನ್ನ ನನ್ನ ಮುಂದಿಡಬೇಡ... ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಹಾಳದರೆ ಹಾಳಗಲಿ.. ನನಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಹೆಸರು ತಗಲಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ..ಒಬ್ಬ ಹುಚ್ಚನಿಗೆ ವರ ನೀಡಿದೆ ಎಂದು.. ಉದ್ದಾರ ವಾಗುವಂತಹ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುವೆಯಾದರೆ ಕೇಳು ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನಾ ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ...ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನೇ ಜಯಶಾಲಿ ಎಂದು ನನ್ನ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.."
ನಾನು ಕೇಳಿದ್ದು ತಪ್ಪೆನೆಸಿ.."ಸ್ಸಾರಿ..ಬ್ರಹ್ಮ...ಏನೋ ತಿಳಿಯದೆ ಕೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ... ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು.. "
"ನೋಡು ನಿನಗೆ ಕ್ರೈಸ್ತ, ಮುಸಲ್ಮಾನ, ಹಿಂದೂ ಎಂದು ಜನರನ್ನು ವರ್ಗೀಕರಿಸುತ್ತೀಯ...ನನಗೆ ಹಾಗಿಲ್ಲ.. ಭೂಲೋಕದ ಮಾನವರೆಲ್ಲರೂ ನನಗೊಂದೇ...ತಿಳಿದುಕೋ..."
"ಸರಿ ಹಾಗದರೆ ನನ್ನ ಅಲೆಗ್ಸ್ಯಾಂಡರ್ ಮಾಡು.."
"ಇಡೀ ಭೂಲೋಕ ನಿನ್ನದಾಗುವ ಆಸೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು...ನಿನ್ನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವಂತಹ ವರ ಕೇಳಿದರೊಳಿತು..."
"ಹಾಗದರೆ ನೆಪೋಲಿಯನ್ ನಂತೆ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಮಾಡುವೆಯಾ.." ಎಂದೆ..
"ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥಸಾಧನೆಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ, ಮಾನವರೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ...ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನೇ ಸರಿ..ನನಗೆಲ್ಲೊ ಭ್ರಾಂತು.., ಒಂದು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊ.ನೀನು ಇತರರಂತೆ ಆಗಬಾರದು ನಿನ್ನತನವನ್ನು ನೀನು ಬೆಳೆಸಿಕೋಬೇಕು, ಹಾಗೆ ಅದನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೋಬೇಕು.. ಅರ್ಥವಾಯಿತೆ?? "..
"ನಿನಗೆ ಹಿಟ್ಲರ್, ಮುಸ್ಸೊಲೊನಿ, ಅಲೆಗ್ಯಾಸಂಡರ್ ಆದರ್ಶಪ್ರಾಯವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ವಿಪರ್ಯಾಸ..ನೀನು ಇತಿಹಾಸದಿಂದ ಪಾಟ ಕಲಿತಿಲ್ಲ"... ಎಂದು ಬ್ರಹ್ಮ ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಸಪ್ಪೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ..
ಪಟ್ಟನೆ ನನಗೆ ಏನೋ ಹೊಳೆದಂತಾಗಿ..."ಸರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ನಾನು ಜನರಿಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಕಲ್ಯಾಣ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಬಯಸಿದೆ..ಅಷ್ಟೆ.. ನನ್ನನ್ನು ಈ ರಾಜ್ಯದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡು..." ಎಂದೆ ಒಂದೇ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ..
ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತೆ ಪೇಚಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹತಾಶ ಮುಖದಿಂದ... "ಏನಪ್ಪಾ ಮಾಡುವೆ ನೀನು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ...ನೀನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೇನೋ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ...ಆದರೆ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ, ಕುರ್ಚಿಗಾಗಿ ಗುದ್ದಾಟ ನಡೆಸುವೆಯಾ.. ಏನು ಮಾಡುವೆ ನೀನು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ??? ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥವೆ ಇಣುಕಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದನಿಸುತ್ತಿದೆ ನನಗೆ ..ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳು ಏನು ಮಾಡುವೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ?? "
"ನಾನು ಏನು ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದಮೇಲೆ ವರ ಕೊಡುವೆಯೋ...ಇರಲಿ ಇರಲಿ... ಇಗೋ ನನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯನ್ನು ನಿನ್ನ ಮುಂದಿಡುತ್ತೇನೆ... ನನಗೆ ಇಂದಿನ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕಲ್ಯಾಣ ;-) ಮಾಡಬೇಕಾದರೆ.. ಒಂದು ಅಧಿಕಾರ ಅಥವ ಹಣ ಇರಬೇಕು..ಇವೆರರೊಡನೆ.. ಹಣವನ್ನು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ವಿವೇಕ.., ಅದು ನನ್ನಲ್ಲಿದೆ ಎಂಭ ಭಾವ ನನ್ನದು
:-) ಅಧಿಕಾರ ಕೊಡುವ ಕೆಲಸ ನಿನ್ನದು..ವರ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ನೀನೇ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವೆ...ಇನ್ನು ಹಣ
ಅದನ್ನು ನೀನು ಕುಬೇರನಿಂದ ನನಗೆ ಕೊಡಿಸಬೇಕು.. ಆಗುವುದೆ??"
"ಒಹ್!..... ಹಣ ಅಧಿಕಾರ ಕೊಡುವ ವಿಷಯ ತಕ್ಶಣಕ್ಕೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕಿಡು...ನೀನು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯೆಂದ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಹೇಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತೀಯ..?? "
"ಬ್ರಹ್ಮ....ಹೇಳುವೆ...ಇನ್ನೊಂದು ಕಾಫಿ ತರ್ಸಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು..." ಎಂದೆ ಹಲ್ಲುಕಿರಿಯುತ್ತ..
ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಸನ್ನವದನನಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಎರಡು ಕಪ್ ಕಾಫಿ ತರಿಸಿದ.. ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಕಾಫಿ ಲೋಟದಿಂದ ಭುಗಿಲೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಬೆಯು ನನ್ನ ಮೂಗಿಗೆ ಬಡಿದು ಕಾಫಿ ಕಂಪನ್ನು ನನ್ನ ಮೂಗಿಗೆ ಸಿಂಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದವು... ಇಳಿಸಂಜೆಯ ಗಾಂಧಿ ಬಜ಼ಾರ್ ನನ್ನ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು... ಕಾಫಿ ಹಬೆಯಂತೆ ನನ್ನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಡ ಬೇಕಾದ ವಿವರಗಳು ನನ್ನ ಮನ:ಪಟಲದಲ್ಲಿ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದವು...ಅದನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗುವಂತೆ ತಿಳಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು..ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಕಾಪಿ ಕಪ್ಪನ್ನು ನನ್ನ ತುಟಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಹೀರಲನುವಾದೆ.... ಕಾಫಿ ಗುಟುಕುಗಳು ಇಳಿದೊಡನೆಯೆ ನನ್ನ ವಿಚಾರಗಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ರೂಪು ರೇಷೆಗಳು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಮೂಡತೊಡಗಿದವು... ನಿಜಕ್ಕೊ ಕಾಫಿ ಒಂದು ದಿವ್ಯ ಅಮೃತವೇ ಸರಿ ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೀರಿದೆ... :-)
....(ಸಶೇಷ)
ನಾನಾಗ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದ ಹೊಸತು...ನಮ್ಮ ತಂದೆಗೆ ಗೌರಿಬಿದನೂರಿನಿಂದ ವರ್ಗವಾಗಿತ್ತು... ಏಳನೆ ಇಯತ್ತೆಗೆ SGPTA ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿದ್ದೆ...ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರು ಬಿಡುವಾಗ ಸಹ ಅದೇ ಶಾಲೆಯಲ್ಲೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ..ಆಗ ಎರಡನೆ ಇಯತ್ತೆ... ಮಧ್ಯ ಐದು ವರ್ಷದ ಗ್ಯಾಪ್.. !! ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವುದೇ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೂ ಸಹ ನಾನು ಗೌರಿಬಿದನೂರನ್ನು ಮರೆಯುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ... ಅದಕ್ಕೆಂದೆ ಬೇರೆ ಲೇಖನವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ.... :-) ಮರಳಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋದಾಗ ನಾನು ಹಳೆ ವಿಧ್ಯಾರ್ಥಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸದರು.. ಒಹ್! ಶ್ರೀಧರ್ ರಾಜು ಎಂದು !! ಎಲ್ಲರು ಮುಖ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು..ನಾನು ಎರಡನೆ ತರಗತಿಯನ್ನು ಬಿಡುವ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರು, ಸಾಕಷ್ಟು ಗೆಳೆಯರು ಅಲ್ಲೇಅ ಎಂದರೆ ಅದೇ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು...
ಊರಿಗೆ ಬಂದೊಡನೆಯೆ ನನ್ನನ್ನು ಮನೆಪಾಠಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದ್ದರು...ಓದಿ ಉದ್ದಾರವಾಗಲಿ ಎಂದು !!ಸಾಧರಣವಾಗಿ ಮನೆಪಾಠಕ್ಕೆ ಬರುವವರು ಪಾಠದ ಮನೆಯ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನವರೆ ಆಗಿರುತ್ತಾರೆ... ನನಗೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ ದೊರೆತಿದ್ದ, ನಮ್ಮನೆಗೆ eggjactly opposite... ಯಶ್ವಂತ್... ಅವನು ಸಹ ಏಳನೆ ತರಗತಿ... NMKRV ಸ್ಕೂಲ್...
ಮನೆಗೆ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದುದರ ಕಾರಣವೇನೋ ಬಹಳ ಬೇಗ ಹತ್ತಿರವಾದೆವು... ಶಾಲೆ ಮುಗಿದ ಕೂಡಲೇ ಮನೆಪಾಠಕ್ಕೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೆ... ಅದು ಮುಗಿದ ಕೂಡಲೇ ಅವನ ಜೊತೆ ತಿರುಗುವುದು... ಒಂದೋ ಅವನು ನಮ್ಮನೇಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಅಥವಾ ನಾನು ಅವನ ಮನೇಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆ....ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಯಾವಗಲೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆವು... ಅವನ ಮನೆಗೆ ಹೊಗಿ ಅವನ ಜೊತೆ ಹರಟುತ್ತಾ ಅವರ ಮನೇಲೆ ಟೀವಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ದಿನಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವೇ ಇಲ್ಲ...ಅವರ ಮನೆಯವರು ನನ್ನನ್ನು ಅವನ ಮನೆಯವರೇ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು..
ರಾತ್ರೆ ಸುಮಾರು 8:30 - 9:30 ಹೊತ್ತೆಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಕೆಟ್, ಬಾಡ್ಮಿಂಟನ್ ಆಡುತ್ತಿದ್ದೆವು, ನಟ್ಟ ನಡು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೇ... !!!ಸಮಯದ ಅರಿವೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ...ಶಾಲೇಲಿ ಅಂದು ನಡೆದ ಘಟನಾವಳಿಗಳನ್ನು ನಾನು ವರದಿ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ..ಅವನೂ ಸಹ..
ಏಳನೆ ತರಗತಿಯ ಪರೀಕ್ಶೆಗಳು ಶುರುವಾದವು.... ಮುಗಿಯಿತೂ ಕೂಡ.. ರಜದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಪಟ್ಟೆ ಮಜಾ ಮಾಡಿದ್ದೆವು.. ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಕೃಷ್ಣ ರಾವ್ ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಆಡುತ್ತಿದೆವು ಬೇರೆ ಗೆಳೆಯರೊಡಗೂಡಿ....
ರಿಸಲ್ಟು ಬಂತು..ಅವನಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಬಂದಿದೆಯೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಲು ಅವನ ಮನೆಗೆ ರಿಸಲ್ಟ್ ಬಂದ ಸಂಜೆ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ.
ಅವರ ತಾಯಿ ಸಿಕ್ಕರು... ಕೇಳಿದೆ.. "ಆಂಟಿ ಎಷ್ಟ್ ಬಂತು ಅವನಿಗೆ ಮಾರ್ಕ್ಸು" ಎಂದೆ...
ಅವರ ತಾಯಿ ಎನನಿಸಿತ್ತೋ ಏನೋ.. "ಹೋಗಪ್ಪಾ ಹೋಗು.. ನೀನ್ ಪಾಸ್ ಆಗ್ಬಿಟ್ಟೆ..ಅವನು fail ಆಗಿದ್ದಾನೆ...ನಿನಗೆ ಸಂತೋಷ ತಾನೆ..ಹೋಗು !!..ಜೊತೇಲೆ ಇದ್ದೆ..ನಿಂಗೆ ಏನು ಮಾಡಕ್ಕೇ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ... ಇವಾಗ್ ಬಂದಿದ್ಯ ರಿಸಲ್ಟ್ ಕೇಳ್ಕೊಂಡು.." ಎಂದುಬಿಟ್ಟರು...
ಸರಿಯಾಗಿ ಮೇಲಿನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರೋ ಇಲ್ಲವೊ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ.. ಆದರೆ ನನ್ನಿಂದಲೆ ಅವನು ನಪಾಸಗಿದ್ದನೆ ಎನ್ನುವಾ ದಾಟಿಯಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡಿದ್ದರು ಅಂದು... ನಾನು ದಂಗಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ... ನಾನೇನು ಮಾಡಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತೋಚಲಿಲ್ಲ..
ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ..ಅದಾದ ನಂತರ ಅವರು ಅಲ್ಲಿಂದ shift ಆದರು... ಮತ್ತೆ ಅವನೆಂದು ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ..ನಾನೂ ಸಹ.... ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ.. ಅಷ್ಟು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದವರು ಮುಖ ನೋಡಿದರೂ ಸಹ ಮಾತನಾಡದೆ ಇರುವ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆವು.. ಇದಾಗಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳೇ ಆಗಿದೆ ಇಂದಿಗೆ..
ಅವರ ನೆಂಟರ ನಮ್ಮನೆ ಎದುರುಗಡೆಯೇ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ವಾಸವಾಗಿದ್ದಾರೆ...ಅವನು ಸಹ ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ... ನೋಡಿದರೂ ಸಹ ನೋಡಿಲ್ಲವಂತೆ ನನ್ನ ಮುಂದೆಯೇ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ..ನಾನೂ ಅಷ್ಟೆ... ಸೇರಿಗೆ ಸವ್ವಾಸೇರು.. :-
ಈಗ ಅವನು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದೂ ಸಹ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...ಒಂದು ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್ ಮಾಲೀಕ ಎಂದು ಕೇಳ್ಪಟ್ಟೆ...
ಏಕೋ ಏನೋ ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಬರೀಬೇಕು ಎಂದೆನಿಸಿತು...ಬರೆದೆ...ಇದು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿತ.....
ಹಾಗೆ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬಾಗಿದ ಬ್ರಹ್ಮ ನನ್ನ ತಲೆ ನೇವರಿಸುತ್ತಾ "ಮಗೂ.. ನಿನಗೆ ನಾನು ಹೇಳಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ, ಹೇಳಿದರೂ ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವಿದಿಲ್ಲ, ಅದೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಬುದ್ದಿ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಮೀರಿದ ಉತ್ತರಗಳು, ವೃಥಾ ಕಾಲಹಾರಣ ಅಷ್ಟೇ.... ನಿನಗೆ ವರ ಕೊಡಲು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ... ಕೇಳು..." ಎಂದನು..
"ಹಾ!! ನನ್ನ ಬುದ್ದಿವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಮೀರಿದ್ದೇ..?? ಸರಿ ನನಗೇ ಏಕೆ ವರ ನೀಡಲು ಬಂದಿರುವೆ...ನನಗೆ ಸಮಂಜಸವಾದ ಉತ್ತರನನ್ನು ನೀಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ವರವೋ ಶಾಪವೋ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುವ... "...
"hmmm....ನಿನಗೆ ಏಕೆ ವರವೆಂದರೆ..ಅದೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರಗುಪ್ತರ ಮಗನಾದ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನ ಕೈಚಳಕ..."
"ಏನೆಂದಿರಿ...ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನೇ..ಚಿತ್ರಗುಪ್ತನ ಮಗ...??? "..
"ಹೌದು..ದಾಸ್ ಗುಪ್ತ.. ನಮ್ಮ ದೇವಲೋಕದ ಮಂದಿಗೆ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಪರಿಕರಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದಾತ.. ದಾಸ್ ಗುಪ್ತ..
ಈ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತಾ ಭೂಲೋಕದ ಅದರಲ್ಲೋ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಗ್ನಾನದ ಒಟವನ್ನು ಕಂಡು ತನ್ನ ಸ್ವಪರಿಶ್ರಮದಿಂದಲೇ ಕಲಿತ..... ಅಪ್ಪ ಚಿತ್ರಗುಪ್ತನ ಪಡಿಪಾಟಲು ನೋಡಲಾಗದೆ ಅಪ್ಪನ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸಹಭಾಗಿಯಾದ..... ಚಿತ್ರಗುಪ್ತರ ಕೆಲಸ ನಿನಗೆ ತಿಳಿದೇ ಇದೆಯಲ್ಲವೆ... ಯಮಲೋಕಕ್ಕೆ ಬರುವರೆಲ್ಲರ ಪೂರ್ವಾಪರವನ್ನು ಓದಿ ಅವನ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳ ವರದಿ ಯನ್ನು ಯಮಧರ್ಮರಾಯನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುವುದು..ಇಷ್ಟು ಕಾಲವು ಇದೆಲ್ಲ ತನ್ನ ಸ್ವಹಸ್ತದಿಂದ ಚಿತ್ರಗುಪ್ತರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.... ಆ ಮಾಹಿತಿಯೆಲ್ಲವನ್ನು ಈಗ database ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ನಮ್ಮ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತ... ಚಿತ್ರಗುಪ್ತರ ಕೆಲಸ ಈಗ ಸಲೀಸಾಗಿದೆ... ಕೇಸುಗಳ ವಿಲೇವಾರಿ ತುಂಬ ತ್ವರಿತಗತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ.."
ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನಾನು.. "ಅಯ್ಯಾ ಬ್ರಹ್ಮದೇವ...ನಾನು ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೂ ನೀನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೂ ಎತ್ತಣದಿಂತ್ತೆಣ ಸಂಭಂದವಯ್ಯ... ನನಗೊಂದೂ ತಿಳಿಯದಾಗಿದೆ..."
"ಹಹ್ಹಹ್ಹ..ಮಗೂ ನಾನು ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಷಯ ಹೇಳುವವರೆಗಿನ ತಾಳ್ಮೆ ನಿನ್ನದಾಗಬೇಕು... ತಾಳ್ಮೆ...ತಾಳ್ಮೆ..ಜಗತ್ತಿನ ಸಾಕಷ್ತು ಮಹೋನ್ನತ ಕಾರ್ಯಗಳು ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದಲೇ ಆದುದ್ದಾಗಿದೆ... ತಾಳ್ಮೆ ಬೆಳೆಸಿಕೋ..."
ಬ್ರಹ್ಮನ ತಾಳ್ಮೆಯ ವಿಷಯ ಮನಮುಟ್ಟಿತು...ಸ್ತಬ್ದನಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ... full lecture ಕೊಡಕ್ಕೆ ready ಆಗಿ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ ಬ್ರಹ್ಮ..." ಸರಿ ಸ್ವಾಮಿ ನೀವು continue ಮಾಡಿ...ನಿಮ್ಮ ಲಹರಿಗೆ ಅಡ್ಡಿ ಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ... ಮುಂದುವರೆಸಿ.." ಎಂದೆ
ಹೀಗೆ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನು ಕಂಪ್ಯೂಟರಿನಿಂದ ದೇವಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಯಮಲೋಕದಲ್ಲಿ ಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡಿದ..ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿರಲು ಒಂದು ದಿನ ನನಗೂ ಹಾಗೂ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನಿಗೆ ವಾಗ್ವಾದ ಉಂಟಾಯಿತು....
ಆತನ ವಾದ ಇಷ್ಟೆ..."ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವ ಭೂಲೋಕ ಬಹಳ ಹದೆಗೆಟ್ಟು ಹೋಗಿದೆ...ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಆರಾಜಕತೆ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಅನೀತಿ, ಸುಲಿಗೆ, ಮೋಸ, ಧಗಾ, ವಂಚನೆಗಳು ಸರ್ವೇಸಾಮನ್ಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ... ಇದನ್ನು ತಹಬಹದಿ ತರುವ ಮಾತಂತೂ ದುಸ್ಸಾಧ್ಯ, ಸತ್ಯವೆಂಬುದು ಭೂಲೋಕದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲೇ ಇಲ್ಲ, ಧರ್ಮ ತನ್ನ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಕಳೆದು ಕೊಂಡು ಬೀದಿ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ವಾದ.."
"ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನೇ ..ನೀನು ಭೂಲೋಕದ ಕೇವಲ ಒಂದು ಮುಖವನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ನೋಡಿದ್ದೀಯ, ಬಹುಶ: ನಿನಗೆ ಬರಿ ದುಷ್ಟರೇ ಕಾಣಿಸಿರಬಹುದು, ಸತ್ಯವೆಂಬುವುದು ಎಲ್ಲ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿಯು ನಿತ್ಯ ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ... ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಮೋಡ ಮರೆಮಾಚಿದುದಕ್ಕೆ ಸೂರ್ಯನೇ ಇಲ್ಲವೆಂಬುದು ನಿಮ್ಮ ತಪ್ಪು ಗ್ರಹಿಕೆ.... ಸತ್ಯವೆಂಬುದು ದಟ್ಟ ಕಾನನದಲ್ಲಿ ಬೇಸಿಗೆಯ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವ ನಿರ್ಮಲವಾದ ಪುಟ್ಟ ಝರಿಯಂತೆ...ಹುಡುಕುವ ತಾಳ್ಮೆಯಿರಬೇಕು...ಅದರೆಡೆಗೆ ಹೋಗುವ ಪ್ರಯತ್ನ ನಮ್ಮದಾಗಬೇಕು..."
ಇದರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂಗೋಪಿಯಾದ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನು ಕ್ರುದ್ದನಾದ... "ಸರಿ ಹಾಗಿದ್ದರೆ ನಿಮ್ಮ ಈ ಭೂಲೋಕದಲ್ಲಿ ಆ ಥರದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಬಿಡಿ.... ನನ್ನ ಸೋಲನ್ನು ನಾನು ಒಪ್ಪುವೆ..."
"ನೋಡು ದಾಸ್ ಗುಪ್ತ.. ನೀನು ಒಡ್ಡಿರುವ ಸವಾಲನ್ನು ನಾನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದೇನೆ... ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಇಡೀ ಭೂಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಆ ರತ್ನವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ದುಸ್ಸಾಧ್ಯವೇ ಸರಿ... ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಜನಲ್ಲೂ
ಆ ವಸ್ತುನಿಷ್ಟ ಗುಣ, ಸತ್ಯಪರತೆ, ಎಲ್ಲವೂ ಇರುತ್ತದೆ, ಕೆದಕಿ ತೆಗಯಬೇಕು, ಅವನ ಪ್ರಕೃತಿದತ್ತವಾದ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದುದರ ಕಾರಣದಿಂದ ಆತ ಕೆಟ್ಟವನೆನಿಸಬಹುದು..."
ಹಾಗೆಂದ ಕೂಡಲೇ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನು ಗುಡುಗತೊಡಗಿದ...
"ಎಲೈ ಬ್ರಹ್ಮನೇ, ನಿಮ್ಮ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಯು ತನ್ನ ಪರಮಾವಧಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದೆ...., ನಾನು ನನ್ನ ಕಂಪ್ಯೂಟರಿನ ಸಹಾಯದಿಂದ ನಿಮಗೆ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ, ಅವನ ಬಳಿ ನೀವು ತೆರಳಿ ಅವನಿಗೆ ವರ ನೀಡಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಕೊಟ್ಟ ವರವನ್ನು ಹೇಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಮಾನವನ ಗುಣ ನಿಮ್ಮ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ..."
ಹೀಗೆಂದು ಹೇಳಿದ ದಾಸ್ ಗುಪ್ತನು ಒಂದಷ್ಟು algorithms run ಮಾಡಿ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇವಲ ಕೆಲ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಒಬ್ಬ ಮುಖವನ್ನು ತೋರಿಸಿದ.....
ನಾನು ಮಧ್ಯ ತಡೆದು.... "ಆ ದುರಾದೃಷ್ಟಶಾಲಿ ನಾನೇ????????" ಎಂದು ಅವಾಕ್ಕಾದೆ...
ಬ್ರಹ್ಮನು ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ.. "ಹೌದು.." ಎಂದ..
ಅಲ್ಲೆ ಕುಸಿದು ಬೀಳುವ ಭಾವ ನನ್ನಲುಂಟಾಯಿತು.....
ಈ processನಲ್ಲಿ bejaan fitting ಇದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ..."ಅಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮ..ನಿನಗೆ ನಮ್ಮ ಭೂಮಂಡಲ ಮನುಷ್ಯರ ಮಾಹಿತಿ ನಿಮಗೆ ಹೇಗೆ ದೊರೆಯಿತು ಎನ್ನುವುದೇ ನನ್ನ ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ.... ಹೇಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ವಿವರಗಳು??"
ಬ್ರಹ್ಮ ನಸು ನಗುತ್ತ, ನನ್ನ ತಲೆ ನೇವರಿಸುತ್ತಾ ನಾವು Orkut ನಿಂದ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆದೆವು...
ನಾನು ಮತ್ತೆ ಗಿಲ್ಲಿಕೊಂಡೆ....ನೋವಾಗಲಿಲ್ಲ...ನನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶೇಂದ್ರಿಯಗಳು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದವೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ...
(ಸಶೇಷ).......
phoooooooooooooooooooosssssssssssshhhhhhhhhhhhhh...........flash...flash...flash....flash...
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರ ಆಣಿಮುತ್ತುಗಳು...ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಒಂದಷ್ಟು ಪ್ರಭಾವ!! ಬೀರಿದಂತವು...
"ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಯ ಸಂಬಳ ಪಡೆಯುವುದೇ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಗಳ ಗುರಿಯಾಗಬಾರದು..ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನಾದುದನ್ನು ಏನಾದರೂ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕು.." --ಪರಿಸರಪ್ರೇಮಿ
"ಯುದ್ಧಂ ತ್ಯಜತ , ಸ್ಪರ್ಧಾಂ ತ್ಯಜತ, ಮೈತ್ರೀಂ ಭಜತ ಮೈತ್ರೀಂ ಭಜತ...." --ಗಂಡಭೇರುಂಡ
"ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾರು ಬೇಡ ಎನ್ನುವವರೋ ಅವರೂ ಸಹ ನಮಗೆ ಬೇಡ.." --ರಂಜನ್
"ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಜೀವನದ ಅಂದ್ರೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದುದನ್ನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸುವುದು.."
--- ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೋಮು
"ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏನೇನು ತಪ್ಪು ಮಾಡಬಾರದು ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ನೀನೇ perfect example.." --ಸಂದೀಪ್
"Life is just a matter of our convenience..." -- ಸಿಂಧು
"ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲದೆ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡಲು ಸಾಧ್ಯ, ಅದೇ.. ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೊಬ್ಬರನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.."
-- ರಾಧಾ
"Do whatever you want,
be however you like,
lead the life in your own way...." --ಶೃತಿ ಶರ್ಮಾ
ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಉಪೇಂದ್ರ ಚಿತ್ರದ ನನ್ನ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನ ಆಣಿಮುತ್ತು... :-)
"ಸತ್ಯ ಯಾವತ್ತೂ ಕಹಿ.. ಸುಳ್ಳೇ ಮಜಾ ಜಾಸ್ತಿ, ಜನರು ಮಜಾ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾರೆ..." -- ಉಪೇಂದ್ರ
ಒಲವೇ ಒಲವೇ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಲವೇ
ಸೋತು ಬಂದೆ ನಿನ್ನ ಚೆಲುವಿಗೆ
ಮೆಚ್ಚಿ ಬಂದೆ ನಿನ್ನ ಒಲವಿಗೆ
ನಿನ್ನ ಕಂಗಳೇ ನನ್ನ ಬಾಳಿನ ದೀಪ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನನ್ನ ಜೀವನದ ರೂಪ
ಪ್ರೀತಿಸು ಪ್ರೀತಿಸು ಎಂದು ಗೋಗರೆಯಲಾರೆ
ನೀನೇ ಪ್ರೀತಿಸು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳ ಅರಿತಾಗಲೇ
ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನಾ ಬದುಕಲಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾರೆ
ನೀ ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ಬಾಳು ಸುಂದರ ಎಂದು ಹೇಳಬಲ್ಲೆ
ಕನಸಲೂ ನೀನೇ ಮನಸಲೂ ನೀನೇ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಲಾರೆ
ನನ್ನದೇ ಆದರ್ಶಗಳ ಮಧ್ಯ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಬಂದೆ
ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದಷ್ಟು ನಿನಗಾಗಿಯೇ ಕಾಯುವೆ ಓ ಕನಸಿನಬಾಲೆ
ಇದು ಪ್ರೇಮಕವಿತೆಯಲ್ಲ ಚೆಲುವೆ ನನ್ನ ನಿಜ ಜೀವನದ ವಾಸ್ತವ.....
--ರಶ್ಮಿ.ಆರ್
ಕೃಪೆ : http://samarasa.blogspot.com/2007/08/blog-post.html
ಕೆಂಪರಾಜ್, ನಾನು,ವಿಕಾಸ್,ರಾಜೇಶ್, ಮಂಜುನಾಥ 
3550 milestone
ಅಂದರೆ special entrance, VIP entrance ಎಲ್ಲರು ಒಂದೆ queue ನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿಬಿಡುತ್ತರೆ..ಎಂದಿನಂತೆ ನೂಕುನುಗ್ಗಲು ಇತ್ತು..ಪೋಲೀಸರ ತಪಾಸಣೆ ಮುಗಿದು ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಾಗ ದೇವಸ್ಥಾನ ದ ಒಳಗೆಲ್ಲ ಚಿನ್ನದ ಕುಸುರಿಕೆಲಸ ಕಾಣಸಿತ್ತದೆ..ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನ್ನದ plating,ಎಷ್ಟಾದರೂ ಭಾರತದ ಶ್ರೀಮಂತದೇವರಲ್ಲವೆ ತಿರುಪತಿ ತಿಮ್ಮಪ್ಪ...ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹೋದರೂ ಆ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ದರುಶನವಾದ ಕೂಡಲೆ ಎಲ್ಲ ಉಪಶಮನವಾಗುತ್ತದೆ...ಎಂತದೋ ಒಂದು ಶಕ್ತಿ ಆ ಮೂರ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ನನಗನ್ನಿಸುತ್ತದೆ..ಬಹಳ ಸುಂದರವಾದ ಮೂರ್ತಿಯದು...ನೋಡಿದರೂ ಮತ್ತಷ್ಟು ನೋಡಬೇಕೆಂದಿನಿಸುತ್ತದೆ... ಆ ಮೂರ್ತಿಯ ದರುಶನ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕೇವಲ 40seconds ಅಷ್ಟೆ.. ಅದೊಂದು ರೀತಿಯ ಚುಂಬಕ ಶಕ್ತಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಅಷ್ಟಲ್ಲದೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಯಿಂದ ಭಕ್ತರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ??? ಅಲ್ಲಿ ಸೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನಾವೆಲ್ಲ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಎಗರಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಮೂರ್ತಿಯ ದರುಶನವಾದ ಕೂಡಲೆ ಅದಾವ ಭಾವ ತುಂಬಿತೊ ಎನೋ..ದಿಗ್ಮೂಢರಾಗಿ "ದರುಶನ ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಾಯಿತು" ಎಂದು ನಮ್ಮಲ್ಲೆ ನಾವೆಂದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಹೊರ ಬಂದುಬಿಟ್ಟೆವು.. ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ತೊಂದರೆ ಪಡಿಪಾಟಲು ಪಟ್ಟಿದಕ್ಕೂ ಸಾರ್ಥಕವಾಯಿತೆನ್ನುವ ಭಾವ....!!!!
ನಾನು ಅರುಣ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಮೈಸೂರನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಬರೋಣವೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆವು. ಅರುಣ್ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಟ್ರೈನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೋಗೋಣವೆಂದ..ನಾನು ಟ್ರೈನ್ ನಲ್ಲಿ ಪಯಣಿಸಿ ಬಹಳ ಕಾಲವಾಗಿತ್ತು ಸರಿಸುಮಾರು ೬ ವರ್ಷ.. ಸರಿಯೆಂದು ಹೊರಟೆವು.....ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದೆವು. ನಾವು ಮನೆ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಒಂದು ಗಂಟೆ....ಮೈಸೂರನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ 7 ಗಂಟೆ .ಇದೆಲ್ಲ ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ.....ಹೀಗೆ ತೆವಳಿಕೊಂಡು ಮೈಸೂರಿನ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಮನೆಯನ್ನು ಸೇರಿದೆವು.. ವಿವೇಕನು ಸಹ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೂಡಿದ, ನನಗೆ ಆಗಲೇ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತುತ್ತಿತ್ತು..
ನಾನು ದಿಂಬಿಗೆ ತಲೆ ಇಟ್ಟೆನೋ ಇಲ್ಲವೊ ಎಲ್ಲಾರೂ ಶುರು ಮಾಡಿದರು.."ಏ ಥೂ!!ನಿನ್ನ ನಾಚಿಕೆ ಆಗಲ್ವ..ಇಷ್ಟ್ ಬೇಗ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತ್ಯ?? ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಕ್ಕಾ??".....ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಅರುಣನ ಹಾಗೂ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಪ್ರಶ್ನಾವಳಿ. ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನಾನು ನಿದ್ದೆ ಗೆ ಶರಣಾಗಬಾರದೆಂದು.. ನನ್ನ ಕಾಲು ಹಿಡಿದೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ... ಕೊನೆಗೆ ಹೇಳಿದೆ "ಕಾಫಿ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ ಮಾರಯ"..ಎದ್ದೇಳ್ತೀನಿ.... ಅದಕ್ಕೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಲಿಲ್ಲವೆಂದೊ ಕಾಫಿ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂದೊ....ಬೇಕಿದ್ದರೆ black tea ಮಾಡ್ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂದ...ಎನೋ ಒಂದು ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಾಪ್ಪ... ಆಂದು ಎದ್ದು ಕೂರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ.
ಮನಸ್ಸಿನ್ನಲ್ಲೇ ಅರುಣನಿಗೆ ಹಾಗು ಶ್ರೀನಿವಾಸನಿಗೆ ಶಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ...." ಚೆ ಚೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಕ್ಕೂ ಬಿಡ್ತಿಲ್ಲ, ಅದೇನು ನಿದ್ದೆ ಕೆಡ್ತಾರೋ ಪಾ ಜನ". ನನ್ನ ಸ್ತಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡು ನಾನೇ ಹಲುಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ.....
ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಹೋದ ಕೂಡಲೇ...ಯಾರದರೂ ಕರೆದರೂ ಸಾಕು ಎಚ್ಚರವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ.. ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಹಾಗೆಯೇ ಇರುತ್ತಾರೆಂಬ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಅದರ ಮಾರನೆಯ ದಿನದ ಸಂಜೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಆ ನನ್ನ ಅರಿವಿಕೆಯನ್ನು ಕಿತ್ತೆಸೆದೆ....
ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಹರಟಿದೆವು....ಎಲ್ಲರೂ ಮಲಗಿದಾಗ ಸುಮಾರು 3:30 ಇರಬಹುದು
ಮತ್ತೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಬೇಗನೆ ಎದ್ದು ತನ್ನ ಸ್ನಾನಾದಿ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಎಬ್ಬಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದ..ಜಗ್ಗಾಡೋದು, ಎಳೆದಾಡೋದು ಹೀಗೆ........ಸಾಕಪ್ಪಾ ಇವನ ಹಿಂಸೆ ಯೆಂದು ಎದ್ದು ದೇಹವನ್ನು ಶುಚಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ.........
ನಾ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ..ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಲ್ಲಿಯೇ ನಿದ್ರಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದ....ಪಾಪ ರಾತ್ರಿ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ಎದ್ದಿದ್ದ ಬೆಳಿಗ್ಗೇನೆ ಬೇಗ ಎದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಅಂದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ..
ಅವನು ನಿದ್ರಿಸುವ ಭಂಗಿ ಬಹಳ ವಿನೋದದಾಯಕವಾಗಿತ್ತು, comedy ;-)
ನಾನು ಮೆಲ್ಲನೆ ಅವನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಅನ್ನು silent mode ಗೆ ಹಾಕಿ ಸರಿಯಾಗಿ zoom focus ಮಾಡಿ ಫೊಟೊ ಒಂದನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದೆ ,ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಜಾಗರೂಕನಾಗಿ ತೆಗೆದುದ್ದರ ಉದ್ದೇಶ..ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೋ ಎಂಬ ನನ್ನ ಅಳುಕು.... :-)
ಅಂದು ಚಾಮುಂಡಿ ಬೆಟ್ಟ, ನಂಜನಗೂಡು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಹೈರಾಣಗಿ ದಣಿದು ಮನೆಗೆ ವಾಪಸ್ಸದೆವು. ಶ್ರೇಯಸ್ ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೂಡಿದ್ದ , ಸುಮಾರು ಒಂದುಗಂಟೆ ಹರಟಿ ಅವನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಹಾದಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದ ತನ್ನ ಹೊಸ Bajaj Pulsar 200cc ಯನ್ನು ಹತ್ತಿ..............................
ಅವನು ಹೊರಟ ನಂತರ ಒಬ್ಬಬ್ಬರಾಗಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದರು....ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಒಂದು ಕಡೆ, ಅರುಣ ಒಂದು ಕಡೆ... ನಾನು ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ಕೊಂಡೆ.....ಮುಂದೆ ನಡೆಯುವ ಘಟನಾವಳಿಗಳ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ!!.. ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದ್ದೆ. ಅದೇಕೂ ಏನೋ ನಿದಿರಾದೇವಿಯು ನನಗೆ ಒಲಿಯಲಿಲ್ಲ..ಸುಮಾರು ಒಂದು ಗಂಟೆ ಆಗಿರಬಹುದು..ಎಚ್ಚೆತ್ತುಬಿಟ್ಟೆ. ನನಗೆ ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಸಂಜೆಗಳಂದು ನಿದ್ರೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.. ಈವರೀರ್ವರೊ ಲೋಕದ ಪರಿವೆ ಮರೆತು "ಬಸೋ" ಎಂದು ನಿದ್ದೆ ಹೊಡೀತಿದ್ರು.............
ಎದ್ದು ಕುಳಿತು ಟೀವಿ ನೋಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದೆ.. ಒಂದಷ್ಟು ಹಾಡುಗಳು ನೋಡುತ್ತ timepass ಮಾಡುತ್ತಲಿದ್ದೆ, Bore ಆಗಕ್ಕೆ ಶುರು ಆಯಿತು, ಒಂದುಸಲ ಕೂಗಿದೆ....ಶ್ರೀನಿವಾಸ 5:30 ಆಯ್ತು ಎದ್ದೇಳೊ...ಅಂತ..ಉಹುಂ!! sound -e ಇಲ್ಲಾ.. ಅರುಣನಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ , ಅವನು 10ನಿಮಿಷ ರಾಜ..ಎದ್ಬಿಡ್ತೀನಿ..ಸರಿ ಸರಿ..ಅಂದುಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಾದೆ...
System ON ಮಾಡಿದೆ....ಪಾಪಿಷ್ಟ ಶ್ರೀನಿವಾಸ System ಗೆ password ಇಟ್ಟಿದ್ದ, ಒಂದಷ್ಟು try ಮಾಡಿದೆ, work ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ.... ಎಬ್ಬಿಸಲು ಮನಸಾಗಲಿಲ್ಲ!!!....ನನಗೆ ಮನಸಿದ್ದರೂ ಅವನು ಎಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..!!!. ಅಂದು ನನ್ನ ಗ್ರಹಗತಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೆಟ್ಟಿತ್ತೆಂದು ತೋರಿ ಬರುತ್ತದೆ, current ಹೋಯಿತು.. ಪೇಚಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಮತ್ತೆ ಎಬ್ಬಿಸಲು ಅನುವಾದೆ. ಅರುಣ್ ೧೦ ನಿಮಿಷ ೧೦ ನಿಮಿಷ ಅನ್ನುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ....ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಕಡೆ ಇಂದ ಮಾತ್ರ sound ಇಲ್ಲ, ಅಯ್ಯೊ ಕರ್ಮವೇ ಎಂದು ನನ್ನನ್ನು ನಾನೆ ಹಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ.. ಗೆಳೆಯರಿಗೆ SMS ಮಾಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ಸೋಮ ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೆರೆ ಯಾರೂ reply ಅತ್ತಲಿಂದ ಇತ್ಲಾಗೆ ಇತ್ತಲಿಂದ ಅತ್ಲಾಗೆ ಒಡಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸುತಿತ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಗಂಭೀರವಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು..ಏನಾದರೊಂದು ಮಾಡಲೇಬೇಕು ಎಂದು , ಹಸಿವಾಗುತಿತ್ತು..ಕಾಫಿ ಮಾಡೋಣವೆಂದರೆ ಹಾಲಿಲ್ಲ ಪಕ್ಕನೆ ಒಂದು idea ಹೊಳೀತು ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ alarm set ಮಾಡಿ ಹೊರಟೆ....ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಎಚ್ಚರ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿ set ಮಾಡಿ ನಾನು ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆ. ಮೇಲೆ ಹೋಗಿ ನನಗೆ ನಾನೆ "ಶಬ್ಬಾಸ್ ಗಿರಿ " ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲಿದ್ದೆ .ಈ ಪ್ಲಾನ್ 100% successful ಅಂತ.............
5 ನಿಮಿಷದ ತರುವಾಯ ಇಳಿದು ಬಂದೆ ನೋಡಿದರೆ ಎನೊಂದು ಆಗಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ಇಬ್ಬರು ಇನ್ನು ಮಲಗಿದ್ದಾರೆ. ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ.. ಅರುಣ್ ಅಂದ ಕೂಗಿದರೆ..ಆತ "ನೀನು alarm ಇಟ್ಟಿದ್ದು, ಅದಾಗದೆ ನಿಂತು ಹೋಯಿತು ಅನ್ಸುತ್ತೆ" ಅಂದ..
ನನಗೆ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳು ತುಂಬಿ ಬರುವುದೊಂದು ಬಾಕಿ ಇತ್ತು..... ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆ ಹಾರಿ ಹೋಗಿತ್ತು..
"ಲೋ ಏದ್ದೇಳೊ ಹೋಗೋಣ..ನನಗೆ ಹಸಿವಾಗುತ್ತಿದೆ.." ಸರಿ ಸರಿ ಹೋಗೋಣವಂತೆ....ಶ್ರೀನಿವಾಸನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸು ಅಂದ,
ಮೈಮೇಲೆ ಜಿರಲೆ ಬಿದ್ದವನಂತಾಗಿ....ಲೋ ಆಗಲ್ಲಪ್ಪಾ ನೀನೇ ನೋಡ್ಕೋ ಅವ್ನನ್ನ ಅಂದುಬಿಟ್ಟೆ, ನೋಡು ನೀನು ಹೂ! ಅಂದರೆ ಒಂದು ಚೆಂಬಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ತಂದು ಸುರಿತೀನಿ....ಆಗ ಅವನು ಏಳಬಹುದು ಎನನ್ನುತ್ತೀಯ???" ಎಂದೆ..
ಅದಕ್ಕೆ ಅರುಣ ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಬೇಡ..ಇರು ನಾನು try ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂದ
"ಶ್ರೀನಿವಾಸ..ಏಳಪ್ಪಾ ರಾಜ....ಹೋಗೋಣ time ಆಯ್ತು" ಇಷ್ಟು ಅಂದದ್ದೇ ತಡ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಎದ್ಬಿಟ್ಟ.. ನನಗೆ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾದ ಭಾವವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ...
ಅರುಣ ಹಲ್ಲು ಕಿರಿಯುತಿದ್ದ.."ನೋಡೋ ನಿನಗೆ ಎಬ್ಬಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ" ಅಂತ
"ಲೋ ನಾನು ಅವಾಗಲಿಂದ time time ಗೆ ಅವ್ನನ್ನ ಎಬ್ಬಿಸಿ ಎಬ್ಬಿಸಿ set ಮಾಡಿದ್ದೀನಿ ಅದು ನಿನಗೆ work ಆಯ್ತು ಅಷ್ಟೆ"..ಸುಮ್ನಿರಪ್ಪಾ ಅಂದೆ...
ಅವನು ಸಹ ready ಆಗಿ ಊಟ ಮಾಡಲು ಮನೆಯಿಂದ ಮೂವರೂ ಹೊರಬಿದ್ದೆವು .
ಆಗ ಹೇಳಿದೆ......"ಲೋ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನೀನು ಹೀಗೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಮುಂಚೇನೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದಿದ್ದರೆ...ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನೀನು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿರೋ pose ನ ನಾನು ರಾಜಾರೋಷವಾಗಿ ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದನಲ್ಲೋ.. ಥೂ ನಿನ್ನ!!!
ಹಾಗಾ ಮಲಗೋದು ಕುಂಭಕರ್ಣನ ಅಪರಾವತಾರ ನೀನು" ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟಿದ್ದ ದುಖವನ್ನೆಲ್ಲ ಹೊರಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ ಅರುಣ ಮತ್ತು ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಮನಸಾರೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ..ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಹೊರಡಲುನುವಾದೆವು....ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ನಮ್ಮನ್ನು ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟ...
ಹೀಗೊಂದು ಮರೆಯಲಾರದ ಅನುಭವ ಮಂಟಪ ನೀಡಿದ್ದಕೆ ನಿನಗೆ ಶರಣು....ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ನಾನು ಎಬ್ಬಿಸುವ ದುಸ್ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ...
ಆ ಮಹಿಷಾಸುರನ ಮೇಲಾಣೆ!!!!!!!!
ಬಹುನಿರೀಕ್ಷಿತ ರಜನಿಕಾಂತ್ ಅಭಿನಯದ "ಶಿವಾಜಿ" ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿದೆ, ಅದೇಕೊ ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಬಹುನಿರೀಕ್ಷಿತ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಡುವ ಚಿತ್ರಗಳು ಜನರನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದೆಇಲ್ಲ, ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಮುನ್ನವೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕುತೂಹಲ ಕೆರಳಿಸಿದ್ದ, ತಮಿಳು ಚಿತ್ರರಂಗದ ಘಟಾನುಘಟಿಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ, 70 ಕೋಟಿ project ನ ಚಿತ್ರ "ಶಿವಾಜಿ", ಇಡೀ ಭಾರತೀಯ ಚಿತ್ರರಂಗ ತಮಿಳುನಾಡಿನೆಡೆಗೆ ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಲಿತ್ತು... ರಜನೀಕಾಂತ್ ಇಡೀ ಏಷಿಯ ಖಂಡದಲ್ಲೆ ಎರಡನೆಯ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಭಾವನೆ ಪಡೆಯುವ ನಟ, ಆತನ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಪ್ರಪಂಚದ ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ಇದ್ದಾರೆ.. ಒಟ್ಟಾರೆ "ರಜನೀಕಾಂತ್" ತಮಿಳು ಚಿತ್ರರಂಗದ ಚುಂಬಕ ಶಕ್ತಿ ಎನ್ನಲಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ...
ಒಟ್ಟಾರೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಂತೆ ಕಂತೆ ಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡು, ಸಾಕಷ್ಟು ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಪೋಲಿಸ್ ಬಿಗಿ ಬಂದೋಬಸ್ತಿನಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರ ಸಾಕಷ್ಟು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಚಿತ್ರಮಂದಿರಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು.. ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಮುನ್ನ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಪ್ರಮುಖ ಟೀವಿ ವಾಹಿನಿಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಲಿತ್ತು.. "ಬಿಗ್ ಬಿ" ಎಂದೇ ಖ್ಯಾತಿವೆತ್ತ ಅಮಿತಾಭ್ "ಶಿವಾಜಿ" ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ guest appearance ಅಂತೆ... ತೆಲುಗಿನ "ಮೆಗಾಸ್ಟಾರ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ "ಚಿರಂಜೀವಿ" ಕೂಡ ಇದ್ದಾರಂತೆ... ಹೀಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಚಾರಪಡೆದಿತ್ತು.. ಪಡೆಯುತ್ತಲಿತ್ತು..
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ನೊಬ್ಬ ಶತಾಯಗತಾಯ ಮೊದಲವಾರದಲ್ಲೆ ಚಿತ್ರ ನೋಡಬೇಕೆಂದು ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ.. ನಾನು ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ಹೇಳಿದರೂ ಕೇಳದೆ "ಊರ್ವಶಿ" ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಬಳಿ ಕರೆತಂದಿದ್ದ... ಅಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ 3 ದಿನಗಳಗೆ ಚಿತ್ರ ಮಂದಿರ housefull ಎಂಬ ಬೋರ್ಡ್ ರಾರಜಿಸುತ್ತಿತ್ತು..ಅದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಆತ ಒಳನುಗ್ಗಿದ.. ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ನಡೆದಾಡುವವರನ್ನು ವಿಚಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ... ಇದ್ಯಾವ ಪರಿಯ ಹುಚ್ಚು ಎಂದು ನಾನು ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂತು ಸುಮ್ಮನೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ.... ಅಲ್ಲೆ ಸನಿಹದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರದ poster ಅನ್ನು ಕಂಡು.... ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಯಾವೊಬ್ಬ star ಕೂಡ ಈ ರೀತಿಯ ಜನರಿಗೆ craze ಹುಟ್ಟಿಸಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಎಂದು ಹಲಬುತ್ತಿದ್ದೆ..ನಮ್ಮದು ಸೀಮಿತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದೆ..ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಬಂದು ನನಗೆ ಒಂದು ನಂ. ಸಿಕ್ತು...ನಡಿ ಹೊರಡುವ "try" ಮಾಡ್ತೀನಿ.. ಎಂದು ಮುಖವರಳಿಸಿಕೊಂಡು ಹೇಳಿದ.... ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ನನಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ... "ನನಗೆ ೧೦ ಟಿಕೆಟ್ ಸಿಕ್ಕಿತು..ನೀನು ಬರ್ತಿದ್ಯ ಸುಮ್ನೆ kui kui ಅನ್ನಬೇಡ...ಈ ಭಾನುವಾರ first show ಉರ್ವಶಿ.. ಒಕೆ" ಎಂದು ಪೋನಿಟ್ಟ... ನಾನು ಆತನಿಗೆ ಮುಂಚೆಯೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ.. ನನಗೆ ತಮಿಳು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು... ನನಗೆ ಮೊದಲ ವಾರದಲ್ಲೆ ನೋಡಬೇಕೆನ್ನುವ craze ಇಲ್ಲವೆಂದು...ಆದರೂ... ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಚಿತ್ರಮಂದಿರ ತಲುಪಿ ನನ್ನ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತನಾದೆ.. ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಕುಳಿತ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ..." ಲೊ ನನಗೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ತಮಿಳು ಅರ್ಥವಾಗುದಿಲ್ಲ.. ನೀನೇ ಹೇಳಬೇಕು..ಒಕೆ " ಎಂದೆ..ಆತ ತನ್ನ ಗೋಣನಲ್ಲಾಡಿಸಿದ...
ಚಿತ್ರ ಶುರುವಾಯಿತು...ಬೆಳ್ಳಿತೆರೆಯ ಮೇಲೆ "ಸೂಪರ್ ಸ್ಟಾರ್" ರಜನಿ ಎಂದು ಬಂದ ಕೂಡಲೆ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಹರ್ಷೋದ್ಗಾರ ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟಿತು... ನನ್ನ ರೋಮಗಳು ಸೆಟೆದು ನಿಂತವು.... ಮೈಯಲೆಲ್ಲ ಮಿಂಚಿನ ಸಂಚಾರ.. ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ..ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದೆ.... ಚಿತ್ರದ ಒಟ್ಟೂ ಕತೆ ಇಷ್ಟು.. ಅಮೆರಿಕೆಯಲ್ಲಿ software architect ಆಗಿರುವ ಶಿವಾಜಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದು ತನ್ನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸುವ ಆಸೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ..ಅದನ್ನು ಆರಂಭಿಸಲು ಹೊರಡಿ ಸಾಕಷ್ಟು ರಾಜಕೀಯ ಕುಯುಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿ ಲಂಚದ ವಿಶ್ವರೂಪ ಕಂಡು ಕಂಗೆಟ್ಟು ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಬರಿಗೈ ಭಿಕಾರಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.. ತದನಂತರ ಕೇವಲ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿನಿಂದ ಮತ್ತೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಹಣವನ್ನೆಲ್ಲ ಪಡೆದು ಸಮಾಜದ ದುರುಳರಿಂದ "black money" ಯನ್ನು ವಿನಿಯೋಗಿಸಿ ತನ್ನ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.. ಈ ಚಿತ್ರದ ನಿರ್ದೇಶಕ "ಅನ್ನಿಯನ್" ಖ್ಯಾತಿಯ ಶಂಕರ್... ಅದು ಗಲ್ಲಾಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣವನ್ನು ದೋಚಿದ ಯಶಸ್ವಿ ಚಿತ್ರ... ಹಾಗಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಭರವಸೆಗಳಿತ್ತು.. ನನಗೆ ಕಂಡ ಹಾಗೆ ಚಿತ್ರದುದ್ದಕ್ಕು ಸರಿಯಾದ ಕಥಾ ಚೌಕಾಟ್ಟೇ ಇಲ್ಲ... "ಲಂಚ" ದಂತಹ ಘನ ಗಂಭೀರ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಗ್ಗುಬಡಿಯುವುದೆಂದು ರಜನಿನ ಮೂಲಕ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟುವುದೇ ಇಲ್ಲ... ಪ್ರತಿ frame ನಲ್ಲು ರಜನಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಾರೆ..
ರಜನಿಯ image ಗೆ ಕಟ್ಟುಬಿದ್ದು ಸಾಕಷ್ಟು ಅನಾವಶ್ಯಕ ಎಳೆಗಳನ್ನು ಮಧ್ಯ ಬೆಸೆಯಲಾಗಿದೆ... ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಪ್ರತಿ ರಜನಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ರಜನಿಯ ಸಾಕಷ್ಟು punch ಡೈಲಾಗ್ಸ್ ಇರುತ್ತದೆ... ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಡೈಲಾಗ್ ಬಿಟ್ಟರೆ ಹಾಸ್ಯನಟ ವಿವೇಕ್ ಹೆಚ್ಚು ಮಿಂಚುತ್ತಾರೆ...ತನ್ನ ಡೈಲಾಗ್ಸ್ ಇಂದ ಹಾಗು timings ಇಂದ...ಒಂದುಕಾಲದಲ್ಲಿ ತೆಲುಗಿನ ನಾಯಕನಟನಾಗಿದ್ದ "ಸುಮನ್" ಇದರಲ್ಲಿ ಖಳನಾಯಕ... ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ನಟಿಸಿದ್ದಾರೆ... ರಜನಿ ಅಭಿನಯದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ... ನೋಡಿದರೆ ಆತನಿಗೆ 57 ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆಯೆಂದು ಅನಿಸುವುದೆ ಇಲ್ಲ.. ಪ್ರತಿ frame ನಲ್ಲಿ ಮಿಂಚುತ್ತಾರೆ.. ಹಾಗು ಜನರನ್ನು ರಂಜಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡುತ್ತಾರೆ...!!!!
ನಾಯಕಿ ಶ್ರೇಯ ಗೆ ನಟನೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ... ಆಕೆಯ ಸ್ನಿಗ್ಧ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಬರುವ ಪ್ರತಿ ಹಾಡಿನಲ್ಲು ಬಿಚ್ಚಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ!!!!....ಕಲಾತ್ಮಕತೆ ಮೆರೆದಿದ್ದಾರೆ!!! ... ಚಿತ್ರದ ಪ್ರತಿ ಹಾಡಿನ ಸೆಟ್ ಗಳಂತು ಅದ್ಬುತ..ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ವ್ಯಯಿಸಿದ್ದಾರೆ..ಹಾಡುಗಳ ಚಿತ್ರೀಕರಣಕ್ಕೆ... ಹಾಗೆ ರಜನಿ ತನ್ನ ವಿಭಿನ್ನ getup ಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚುತ್ತಾರೆ... ತೆರೆಯ ಮೆಲೆ ನಾಯಕರು ಸಿಗರೆಟ್ ಹಚ್ಚಿ ವಿರಾಜಿಸಬಾರದೆಂಬ ಕಟ್ಟಳೆಯಿದೆ... ಅದಕ್ಕಾಗಿ ರಜನಿ bubble gum ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ...ಹಾಗು ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ coin ನ soooooper ಆಗಿ ತಿರುಗಿಸಿ ಜೇಬಿಗಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ.... ಹಲವು serious ಆದ scene ದ್ರುಶ್ಯಗಳಿಗೆ ವಿನೋದದ ಲೇಪ ನೀಡಿ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ವಾಗಿ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ ನಿರ್ದೇಶಕ ಮಹಾಪ್ರಭುಗಳು.. ಮೊದಲೆ ಗುಲ್ಲೆಬ್ಬಿಸಿದಂತೆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಮಿತಾಭ್ ಕೂಡ ಬರುವುದಿಲ್ಲ..ಚಿರಂಜೀವಿ ಯು ಸಹ..ನಾನು ಕಡೆಯತನಕ ಕಾದೆ..ಎಲ್ಲಿ ಬರುವರೊ ಎಂದು.... ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಹೇಳಿದರೆ ಈ ಚಿತ್ರ ಹಿಂದಿನ ರಜನಿಯ ಚಿತ್ರಗಳಂತೆ ರಂಜಿಸಲು ವಿಫಲವಾಗುತ್ತೆ.... ನಾನು ರಜನಿಯ ಪಕ್ಕಾ ಅಭಿಮಾನಿಯು ಅಲ್ಲ ಹಾಗು ಆತನ ದ್ವೇಷಿಯು ಅಲ್ಲ... ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀಸಾಮನ್ಯ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನಾಗಿ ಕುಳಿತು ಚಿತ್ರವನ್ನು ಪರಾಂಬರಿಸಿದ್ದೇನೆ.. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ರಜನಿ ಅಭಿನಯದ "ಪಡೆಯಪ್ಪ" ಚಿತ್ರದ ಅಭಿಮಾನಿ ನಾನು...ಆ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಅದೆಷ್ಟು ಸಲ ನೋಡಿದ್ದೀನೊ.. ಲೆಕ್ಕವಿಟ್ಟವರ್ಯಾರು... ಹಾಗೆ "ಬಾಷ" ಚಿತ್ರ.... ನಾನು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೆಂದರೆ ರಜನಿಯಂತಹ ನಟನಿಗೆ ಒಂದು ಸರಿಯಾದ ಕಥಾಚೌಕಟ್ಟಿರುವ ಚಿತ್ರಕತೆ ಬರೆಯಲು ಆಗಲಿಲ್ಲವೆ???... ರೆಹಮಾನ್ ಸಂಗೀತ ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ...ಆತನ ಸರಕು ಮುಗಿದಂತೆ ತೋರಿಬರುತ್ತದೆ... ಒಂದೆ ಒಂದು ಹಾಡು ಕೂಡ ಮನದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಹೊರಗಡೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ... ಏಕೆ ಹೀಗೆ?? ನನಗೆನ್ನಿಸುವ ಪ್ರಕಾರ ಒಬ್ಬ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ನಟನ image ಗೆ ಸರಿಯಾದ ಚಿತ್ರಕತೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಶಂಕರ್ ಸೋತಿದ್ದಾರೆ.. ಚಿತ್ರದ ಸಂಗೀತವು ಪ್ರತಿಒಂದು ಚಿತ್ರವನ್ನು promote ಮಾಡಲು ಒಂದು ಪ್ರಬಲವಾದ ಅಂಶ.... ಆ ವಲಯದಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಸೋತಿದೆ ಎಂದೆ ಅನ್ನಬಹುದು...
ಚಿತ್ರ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ಗಳಿಸಬಹುದು..ಹಾಕಿದ ದುಡ್ಡೆಲ್ಲ ಇದಾಗಲೆ ಮರಳಿ ಬಂದಿರಬಹುದು...ಆದರೆ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ರಜನಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನಿಗಳನ್ನು ನಿರಾಶೆಗೊಳಿಸಿದ್ದಾರೆ... ರಜನಿಯ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಏನಿರಬಹುದೆಂಬ ಕೂತೂಹಲವಿರುವವರು ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದು..
ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಹೊರಗಡೆ ಬಂದು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮರೆಯಬಹುದಂತಾದ ಚಿತ್ರ "ಶಿವಾಜಿ"...
ಸಮಯ ರಾತ್ರಿ ೧೦:೩೦ ಅಥವಾ ೧೦:೪೫... ಎಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ ಬಂದು ಸಿಸ್ಟೆಮ್ ಶುರುವಿಕ್ಕಿ ಯಾಹೂ! ಧೂತವಾಹಕದಲ್ಲಿ ಲಾಗಿನ್ ಆಗುತ್ತೇನೆ.. ಅದು ನಮ್ಮ ಅಂದರೆ ವೆಂಕ,ಸೀನ,ನೊಣರ ಅಲಿಖಿತ ಒಪ್ಪಂದ... ಯಾರೊಬ್ಬರು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮೆಸೆಜ್ ಮಾಡಿ ಬರಮಾಡುತ್ತೇವೆ....
ಅಲ್ಲಿ conference ಶುರು ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದರೆ ಲೋಕದ ಪರಿವೆಯೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ... ದಿನವೂ ಮಾತಡಲು ವಿಷಯಗಳು ಅದೆಲ್ಲಿಂದ ಬರುವುದೋ ಆ ಭಗವಂತನಿಗೇ ಗೊತ್ತು..!!
ನಾವು ಶುರು ಮಾಡಿದ conference ನಲ್ಲಿ ಜನರು ಬರುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ..ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ..but ನಾವ್ಗಳು ಮಾತ್ರ ಬರುವವರಿಗೆ "ಹಾಯ್!" ಹೇಳುತ್ತ ಹೋಗುವವರಿಗೆ "ಬ್ಯೆ ಬ್ಯೆ" ಹೇಳುತ್ತ ಅಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ.. ಸುಮಾರು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ೧ ಗಂಟೆವರೆಗೂ...
ದಿನಂಪ್ರತಿ ನಡೆಯುವ ವಿಷಯಗಳು, ವಿನೋದಮಯ ಪ್ರಸಂಗಗಳು, ಆ ದಿನದ ಅನುಭವಗಳು.. ಒಂದೇ ಎರಡೇ..ನಾವು ಹರಟೆಮಲ್ಲರೇ ಸರಿ...
ಹಾ! ಮರೆತಿದ್ದೆ..ಇಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರ ಪರಿಚಯ ಮಾಡುವುದನ್ನೇ ಮರೆತಿದ್ದೆ..
ಮೊದಲಿಗೆ ವೆಂಕ ಅಂದರೆ - ಶ್ರೀಧರ
ಸೀನ ಅಂದರೆ - ಶ್ರೀನಿವಾಸ (ಪ್ರೇಮ ಕವಿ) (ಬಹುಮುಖ ಪ್ರತಿಭೆ).. the list goes on..
ನೊಣ ಅಂದರೆ - ಅರುಣ(ಪರಿಸರಪ್ರೇಮಿ) (ಸಹಜ ಕವಿ)...the list goes on...
ಒಂದಷ್ಟು ದಿನ ಸೀನ ಮತ್ತೆ ನೊಣ voice conference ಮಾಡಲು ಶುರುವಿಕ್ಕಿದರು..... ನನ್ನ headphone ಸರಿ ಇಲ್ಲದುದರ ಕಾರಣ ಇವರಿಗೆ ಪಟಾಕಿ ರೀತಿಯ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತಂತೆ.....ಹೆ ಹೆ ಹೆ... ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟರು... ನನಗೊಂತರಾ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.... ನನಗೆ ಮಾತಡುವುದಕ್ಕಿಂತ type ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಭಾವ!! ಗಳನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದು ಸುಲಭವೆಂದು..
ಎಲ್ಲರನ್ನು ನಗಿಸುತ್ತ..ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಛೇಡಿಸುತ್ತಾ, ಅರುಣನ/ಶ್ರೀನಿವಾಸನ lecture/ಹಾಡು ಗಳನ್ನ ಕೇಳುತ್ತ...
ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನಡೆಸುವ ಹರಟೆಯ ಮಜವೆ ಬೇರೆ ಬಿಡಿ..!!
ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ conference ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ನಡೆಯಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸುತ್ತ ನನ್ನೀ ಲೇಖನವನ್ನ ಮುಗಿಸುತ್ತೇನೆ... ಈ ಸ್ನೇಹ ಸದಾ ಕಾಲ ಹೀಗೆ ಇರಲಿ...
ಹೀಗೆ ಕೆಳಕೊಟ್ಟ ಕೊಂಡಿಗಳನ್ನ ಹಾಗೆ ಓದಿಬಿಡಿ...ಚೆನ್ನಾಗಿವೆ
http://gandabherunda.blogspot.com/2007/05/blog-post_26.html
http://speaktonature.blogspot.com/2007/05/blog-post_25.html
ಅಂದ ಹಾಗೆ ನಿಮಗಾರಿಗಾದರು ನಮ್ಮ ಹರಟೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಆಸಕ್ತಿಯಿದ್ದಲ್ಲಿ ೧೦:೩೦ ಗೆ ಧೂತವಾಹಕದಲ್ಲಿ ಲಾಗಿನ್ ಆಗ್ಬಿಡಿ..ಸಿಗೋಣ ಅಲ್ಲಿ... ಬರ್ತೀರಾ ತಾನೆ??????
ನಾನು ನ್ಯಾಷನಲ್ ಹೈಸ್ಕೂಲಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ, ಶನಿವಾರ ಬಂತೆಂದರೆ ನನಗೊಂತರ ಖುಷಿ.. ಅಂದು ಉಪಹಾರ ಕೇಂದ್ರದ ಮಸಾಲೆ ದೋಸೆ ಯನ್ನು ಮೆಲ್ಲಬಹುದು ಎಂದು.. ಶನಿವಾರದಂದು ನಮಗೆ ತರಗತಿಗಳು 7:30 ಗೆಲ್ಲ ಶುರುವಾಗಿಬಿಡುತಿತ್ತು..
ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೇನೆ ಎದ್ದು ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ 10ರೂಪಾಯಿಇಸಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ... ಶನಿವಾರದಂದು 5 periodಗಳು ಇರುತ್ತಿದ್ದವು.. ಮೊದಲು 3 periods ಅಮೆಲೆ ಮಿಕ್ಕವು.. 10ಗಂಟೆಗೆ ತಿಂಡಿಗೆಂದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು.. ಆಗ ನಮ್ಮದೊಂದು ಗುಂಪು ಇತ್ತು.. ಬಿಟ್ಟೊಡನೆಯೆ ನಾನು,ರಂಜನ್,ಪವನ್,ಸುಧನ್ವ,ಶ್ರೀರಾಮ್,ಸಂದೀಪ್,ನಿರಂಜನ್,ಜಯಂತ್.. ಉಪಹಾರ ಕೇಂದ್ರದೆಡೆಗೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು.. ಬೇಗ ಹೋದರೆ ಬೇಗ ತಿಂದು ವಾಪಸು ಬರಬಹುದು ಎಂದು.... ಬಹಳ ಸಾರಿ ನಾವು ಹೋಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ rush ಆಗಿಬಿಡುತಿತ್ತು..ಅಲ್ಲೆ ಜೈನ್ ಕಾಲೇಜ್ ಸಹ ಇದೆ... ಅವರೊಂದಷ್ಟು ಜನ ಸೇರಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು..
ಆ ಕಾಲೇಜಿನ ಮಂದಿಯನ್ನು ಕಂಡರೆ ನಮಗೊಂದು ರೀತಿಯ ದಿಗಿಲು ಹಾಗೆ ಅಸಡ್ಡೆಯು ಸಹ ಇತ್ತು.ಕಾರಣ ಅವರ ಥಳುಕು ಬಳುಕು ವೇಷಗಳು... ಹಾಗು ಅವರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತುಗಳು.. ಅವರ tussa pussa ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ ನನಗಂತು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ದಿಗಿಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು...
ಎಲ್ಲರು 10ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ತಂದಿರುತ್ತಿದ್ದರು... ಅದನ್ನು ಒಬ್ಬನ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು... "ಹೋಗು.. token ತಗೊ" ಎಂದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆವು... ಆ rush ನಲ್ಲಿ ನುಗ್ಗಿ ಟೋಕನ್ ಸಂಪಾದಿಸುವುದೆ ಒಂದು ಸಾಹಸ.. ಮಗದೊಬ್ಬನನ್ನು ಕಳಿಸಿ "ಹೋಗು order ಕೊಡು" ಎನ್ನುವುದು... ಆ ದೋಸೆ ಮಾಡುವವನನ್ನು ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.. ಅಹಾ ಆತ ದೋಸೆಯನ್ನು ಹುಯ್ಯುವುದೇನು....ತುಪ್ಪ! ಸುರಿಯುವುದೇನು.... ಕೆಂಪು ಚಟ್ನಿಯನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ಸವರಿ... ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಪಲ್ಯವನ್ನು ಎತ್ತಿ ದೋಸೆಯ ಮದ್ಯಕ್ಕೆ ಒಗೆದು..ದೋಸೆ ಯನ್ನು ಸುತ್ತಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿ.. ಚಮತ್ಕಾರವೆ ಸರಿ..
ಗರಿಗರಿ ಮಸಾಲೆ ದೋಸೆ ready...
ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೀಗೇಕೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು..ಹಾಗು ಇಲ್ಲಿನ ಬರುವಷ್ಟು ವಾಸನೆ ಏಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ..
ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಮಿಕ್ಕವರು ಸ್ಥಳ ಹಿಡಿದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು... ಹೋಗಿ ನಿಂತು ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಹರಟುತ್ತ ತಿನ್ನುವ ಮಜವೆ ಬೇರೆ..
ಎಲ್ಲರನ್ನು ರೇಗಿಸುತ್ತ.."ಲೊ ಎಷ್ಟೊತ್ ಮಾಡ್ತ್ಯ ತಿನ್ನಕ್ಕೆ..ತಿನ್ನೋ ಬೇಗ....ಸಾಕು ಅವ್ಳನ್ನ ನೋಡಿದ್ದು...ತಿನ್ನು"..
ಹೀಗೆ ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿ....ಕೈತೊಳೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದೆವು..ನಾನಂತು ಸರಿಯಾಗಿ ಕೈತೊಳೆಯಿತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..ಕಾರಣ ದೋಸೆಯ ವಾಸನೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೂಸಿ ಮೂಸಿ ಆನಂದಿಸಿವುದಾಗಿತ್ತು..ಹೆ ಹೆ ಹೆ....
ಅದರ ವಾಸನೆ ಇರುವವರೆಗು ಮೂಸುವುದು.... ಆಗ ಉಪಹಾರ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ದೋಸೆಗೆ 9/- ರೂ ಇತ್ತು..ಮಿಕ್ಕ ಒಂದು ರೂಪಾಯ್ನಲ್ಲಿ "bambaiya" ತಿನ್ನುವುದು... ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲರು 1 ರೂಪಾಯಿ ಕೂಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವುದು.. ಕೆಲವರು ಅದು ಕೆಟ್ಟದು ಎಂದು.. "ಗುಟ್ಕ" ತರದ್ದು...ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ದಾಸರಾಅಗಬಾರದು ಎಂದು..ತಿನ್ನುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ... ನಾವುಗಳು 2 packet ಕೊಂಡು ತಿಂದು....ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಾಲ್ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದೆವು....ತರಗತಿಗೆ... ಮುಂದಿನ ಶನಿವಾರ ಮತ್ತದೇ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ...
ನಾನಂತು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ...ಎಂದು ಶನಿವಾರ ಬರುವುದೊ..ಎಂದು ಮಸಾಲೆ ದೋಸೆ ತಿನ್ನುವುದೊ..ಎಂದು... ನನಗೆ ಆಗ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹಣ ಸಿಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ...
ಪ್ರತಿ ದಿನವು ಹೀಗೆ ಹೊರಗಡೆ ತಿನ್ನುವುದಾಗಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುವುದೆಂದು ಭಾವಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ.. ಹೀಗೆ ಬೇಕಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿ ತಿನ್ನಲು... 10 ರೂಪಯಿಗಳನ್ನು ಖರ್ಚು ಮಾಡಲು ಹಿಂದು ಮುಂದೆ ನೋಡುತ್ತಲಿದ್ದೆ... ಶನಿವಾರ ನನಗೆ ಆ 10ರೂಪಾಯಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದುರ ಕಾರಣ ತರಗತಿಗಳು ಬೇಗ ಶುರುವಾಗುವುದರಿಂದ.. ನಮ್ಮ ತಾಯಿಗೆ ತಿಂಡಿ ತಯಾರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..ಹಾಗಾಗಿ ಹೊರಗಡೆ ತಿಂದುಕೊ ಎಂದು..10 ರೂಪಾಯಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು...
ಇಂದು ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ಚೈತೈನ್ಯ ಇದೆ..10 ರೂಪಯಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಲೆಕ್ಕ ಇಡುವುದಿಲ್ಲ... ಹೊರಗಡೆ ಹೋದರೆ ಹಣ ಖರ್ಚು ಮಾಡಲು ಹಿಂದು ಮುಂದು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ.. ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಐದಂಕೆಯ ಸಂಬಳ ನನ್ನ ಖಾತೆಗೆ ಜಮೆ ಆಗುತ್ತದೆ... ಆದರೆ ೧೦ ರೂಪಯಿಗಳನ್ನು ಜತನವಾಗಿ ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬಂದು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿಗೂ. ಅದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಸುಖಕ್ಕೂ.. ಇಂದು ಕೆಲ ನೂರುಗಳು..ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಯಥೇಚ್ಚವಾಗಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿದರೂ
ಅಂದಿನ ೧೦ರೂಪಯಿಗಳನ್ನ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಸಂತೋಷ ಇಂದು ನನ್ನಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ..
ಇಂದು ಪ್ರತಿದಿನ ಹೋಗಿ ತಿನ್ನುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿದ್ದರೂ.. ಅಂದಿನಷ್ಟು ಕಾತರತೆ,ಉತ್ಸುಕತೆ, ಇಂದು ನನ್ನಲ್ಲಿಲ್ಲ..
ಕಾರಣ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದಷ್ಟೆ ಹೇಳಬಹುದು...
ಇದೊಂದು ಗೊಂದಲ...ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕಾಡುತ್ತಿರುವ ಗೊಂದಲವಿದು... ನಿಮ್ಮ ಬಳಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ನನ್ನೀ ಲೇಖನ..... ಯಾರದರು ಪರಿಚಯಸ್ಥರು ಎದುರು ಸಿಕ್ಕಾಗ ಅಥವ ಯಾವುದಾದರು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಶುರುಮಾಡುವೆದೆಂದು??... ಅದಕ್ಕೆ "ಉಭಯಕುಶಲೋಪರಿ" ಎಂದು ಹೆಸರು...
ಸಾಮನ್ಯವಾಗಿ ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ಮದುವೆ-ಮುಂಜಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ..... ಹೋದರೂ ಯಾವುದಾದರು ಮೂಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತೇನೆ.... ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ವಯೋಮಾನದವರು ಕಮ್ಮಿ... ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲೂ ಅವರು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ... ಸಿಕ್ಕರೆ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಅಂಡಲೆಯಬಹುದು...ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂಟಿ ಪಿಶಾಚಿಯ ಹಾಗೆ ಬಿದ್ದಿರುತ್ತೇನೆ.... :-( ಎಷ್ಟೊ ಸಲ ತೀರ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಗಳ "ನಾಮಕರಣಕ್ಕೆ" ಹೋಗಿರುತ್ತೇನೆ.. ಮತ್ತೆ ಯಾವಗಲಾದರೊಮ್ಮೆ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ..ಆ ಮಗು ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುತ್ತದೆ,ಅಲ್ಲೇ ಆಟವಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ,ಯಾರ ಮಗುವೆಂದೆ ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ... ಹೆಸರು ಕೂಡ ನೆನಪಿರುವುದಿಲ್ಲ..ಅದೊಂದು ಫಜೀತಿ...
ಮದುವೆಗಳಿಗೆ ಹೋದಾಗ...ಯಾರಾದರು ಹಿರಿಯರು ಎದುರು ಸಿಕ್ಕಾಗ.."ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀರ??"...ಹೀಗೆ ಕೇಳುವುದು ವಾಡಿಕೆ..ಅಲ್ಲವೆ..?? ನನಗೇಕೊ ಹಾಗೆ ಕೇಳಲು ಮನಸೇ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.. ಕೇಳಿದರೂ...ಅದೊಂದು ಸಿದ್ದ ಉತ್ತರವಿರುತ್ತದೆ..
"ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀನಿ..ನೀನು"??..ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಕೂಡ."ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀನಿ" ಎನ್ನುತ್ತೇನೆ... ಇದ್ಯಾವ ಪರಿಯ ಸಂಭಾಷಣೆ...??? ನನಗಂತೂ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ....
ಅಲ್ಲ ಅವರು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೆಷ್ಟು ಬಿಟ್ಟರೆಷ್ಟು??..... ಅವರು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೆ ನಾವೇನೊ ಸಂತೋಷ ಪಡುವಹಾಗೆ...ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನಾವೇನು ಮರುಗುತ್ತೆವೆಯೆ?? ಇಲ್ಲ... ಸುಮ್ಮನೆ ಬೂಟಾಟಿಕೆ ಮಾತುಗಳವು ಎಂದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ... ತೀರ ಹತ್ತಿರವಾದವರ ಬಳಿ ಈ ರೀತಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಕೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿದೆ...
ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ನನಗೆ ಆಗಾಗ ಬಯ್ಯುತಿರುತ್ತಾರೆ....ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಅತಿಥಿಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು..
ಯಾರೊ ಮದುವೆಗೊ ಮತ್ಯಾವುದಕ್ಕೊ ಕರೆಯಲು ಬಂದಿರುತ್ತಾರೆ...ಅವರನ್ನು ಹೋಗಿ ಕೇಳಳೆ..."ನೀವು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀರ" ಎಂದು..
ನಮ್ಮ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಬಳಿ ಹೇಳಿದ್ದರಂತೆ..." ನಿನ್ನ ಮಗ... ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದರೆ.... ಹೇಗಿದ್ದೀರ?? ಅಂತ ಕೂಡ ವಿಚಾರಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು..... ಅದೇನು ಅಂತ ಬೆಳೆಸಿದ್ದೀರೊ ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನ"!!!
ಅಲ್ಲ ನಮ್ಮ ದೊಡ್ಡಮ್ಮನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು..ಅವರಿಗೆ ಮಧುಮೇಹ ಇದೆ..ಮೇಲಾಗಿ ಮಂಡಿಚಿಪ್ಪಿನ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬೇರೆ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ... ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ... ಅವರ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಕೇಳಲೆ
"ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ನೀವು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀರ??" ಎಂದು....
ನನ್ನ ಬುದ್ದಿ ತಿಳಿದೆ ನನ್ನ ತಂಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಛೇಡಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ..ಯಾವುದಾದರು ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೋದರೆ..
"ಆ ಮಗುವಿನ ಹೆಸರೇನು?? ಹೇಳು ನೋಡುವ??..."
"ಅಲ್ಲಿ ಒಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಅವರು ಯಾರು?" ಹೀಗೆ....
ಅವಳಿಗೆ ತಮಾಷೆ... ನನಗೆ ಸಂಕಟ...
ಅದಕ್ಕೆ ಈನಡುವೆ.. ಬೇರೆ ರೀತಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ...
"ಎನಪ್ಪಾ ಏನು ಸಮಾಚಾರ?"
"ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಹೇಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ?"...
"ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯ ಹೇಗಿದೆ"? ;-) ಹೀಗೆ....
ಎನಾದರೊಂದು ಮಾತಾಡಲೆಬೇಕಲ್ಲವೆ..ಅದಕ್ಕೆ ಹೀಗೆ...
ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಸಾಲಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಸಲಹೆಗಳೇನಾದರು ಇವೆಯೆ??..ಇದ್ದರೆ ಹೇಳಿ.. ಖಂಡಿತ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ...
ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಾ ಹಿರಣ್ಣಯ್ಯನವರು ನಡೆಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ "ಮಾಸ್ಟರ್" ಎಂಬ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಈಟೀವಿ ವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಾರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು....ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರವಿರುತ್ತಿತ್ತು....ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಾತ ಹೀಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದ....
"ಪ್ರತಿದಿನ ಕುಡಿದು ತೂರಾಡಿ..ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು..ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹೊಡೆಯುವವನನ್ನು ’ಕುಡುಕ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ..
ಯಾರಿಗು ತೊಂದರೆ ಕೊಡದೆ,ಗಲಾಟೆ ಮಾಡದೆ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಡಿದು silent ಆಗಿ ಮಲಗುವವರನ್ನು ಕೂಡ ’ಕುಡುಕ’ ಎನ್ನುತ್ತದೆ ಸಮಾಜ... ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ??"... ಹೀಗೆ ಸಾಗಿತ್ತು ಪ್ರಶ್ನೆ.... ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವಾಗಿ ಮಾ ಹಿರಣ್ಣಯ್ಯನವರು ಏನು ಉತ್ತರಿಸಿದರೆಂದು ನನಗೆ ಮರೆತುಹೋಗಿದೆ...but that question was selected as 'the' best question of that episode...
ಈ ವಿಷಯವಾಗಿ ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ನಮೂದಿಸಿದ್ದೇನೆ...
ಕುಡಿಯುವವರೆಲ್ಲರನ್ನು ’ಕುಡುಕ’ ಎನ್ನುವುದಾದರೆ.... ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರೆಲ್ಲರು ’ಕಾರ್ಮಿಕ’ರು... ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುವವರೆಲ್ಲರು ’ಪೋಲಿಗಳು’.... ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಪಟ್ಟಿ....
ಕಳ್ಳತನವು ಕೆಲಸವೆ...ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಬಹಳ ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕೆಲಸವದು...ಅವನನ್ನು ’ಶ್ರಮಿಕ’,’ಕಾರ್ಮಿಕ’..ಎನ್ನಲಾಗುವುದೆ??....ಯೋಚಿಸಿ ನೋಡಿ... ನಾ ಹೇಳಬಯಸುವುದು ಇಷ್ಟೆ... "ಕುಡಿಯುವವರೆಲ್ಲ ಕುಡುಕರಲ್ಲ".....
ಆದರೆ ಕುಡಿತ ಚಟವಾಗಬಾರದಷ್ಟೆ... ಅದು ನನ್ನ ಕಳಕಳಿಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... :-)
ನಮ್ಮ ಸಮಾಜವೆ ವಿಚಿತ್ರ.... ಮದುವೆಗೆ ಗಂಡು ಗೊತ್ತು ಮಾಡುವಾಗ.. ಹುಡುಗ ಕುಡಿಯುತ್ತಾನೆಯೆ..ಸಿಗರೆಟ್ ಸೇದುತ್ತಾನೆಯೆ.. ಎಂದೆಲ್ಲ ಕೇಳಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.... ಅವನು ಕುಡಿತ..ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಗಳೆಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡದಿದ್ದರೆ..ಅವನು ಸಕಲ ಸದ್ಗುಣ ಸಂಪನ್ನ... ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನೀಚ..ದೂರ್ತ... ಹೀಗೆ...
ಕುಡಿತವನ್ನು ಮಾನದಂಡವನ್ನಾಗಿ ಇಟ್ಟು ನೋಡುತ್ತದೆ ಸಮಾಜ..... ಅದು ತಪ್ಪೆಂದು ನನ್ನ ಭಾವನೆ...
ಯಾವುದೆ ಚಟವಿಲ್ಲದೆ...ಜೀವನದ ಅಧೋಗತಿಗೆ ಇಳಿದಿರುವವರನ್ನು ನಾ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ...
ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಕುಡಿಯುವವರು ಮೂರು ವಿಧ.
೧)ತಮ್ಮ ತೆವಲಿಗಾಗಿ ಕುಡಿಯುವವರು... ಕೂತೂಹಲಿಗಳು.. ;-)
೨)ಜೀವನದ ಕಷ್ಟ ಕೋಟಲೆಗಳನ್ನು ಕ್ಷಣವಾದರೂ ಮರೆಯಲೋಸುಗ ಕುಡಿಯುವವರು...
೩)ಕೊನೆಯವವರು ಅದನ್ನೆ ಚಟವಾಗಿಸಿಕೊಂಡವರು..ಇವರಿಗೆ ಕುಡೀಲಿಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನು ಬೇಕಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ....
ನಾ ಹೇಳಬಯಸುವುದೆನೆಂದರೆ.. ’ಕುಡಿಯುವವರೆಲ್ಲ ಕುಡುಕರಲ್ಲ’... ಹಾಗೆಂದು ಅವರನ್ನು ’ಕುಡುಕರೆಂದು’ ಕರೆಯುವುದು ಸಲ್ಲ.. :-)
ಕುಡಿತವನ್ನೆ ಚಟವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು... ತನಗೂ ತನ್ನನ್ನು ನಂಬಿಕೊಂದವರನ್ನು ತೊಂದರೆಗೀಡು ಮಾಡುವವರನ್ನು ’ಕುಡುಕರೆಂದು’ ಕರೆಯಿರಿ...ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ನಾಲ್ಕು ಬುದ್ದಿ ಮಾತು ಹೇಳಿ.. ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ನಾಲ್ಕು ವದೆಗಳು ಕೊಟ್ಟರೂ ಸರಿಯೆ...ತಪ್ಪಿಲ್ಲ....
"ಜಾಣನಿಗೆ ಮಾತಿನ ಪೆಟ್ಟು..ದಡ್ಡನಿಗೆ ದೊಣ್ಣೆ ಪೆಟ್ಟು" ಎಂದು ಕೇಳಿಲ್ಲವೆ..???
ನೀವು ಕೇಳದಿದ್ದರೇನು..ನಾನಂತೂ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.. ;-)
ಯಾರಿಗೂ ತೊಂದರೆ ಕೊಡದೆ.. ಹಿರಿಯರಿಗೆ ತಿಳಿಸದೆ ;-)... ಅದನ್ನು ಚಟವಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಕುಡಿಯಲು ಮನಸಿದ್ದರೆ ಕುಡಿಯಿರಿ... ಎಷ್ಟೆ ಮಾಡಿದರೂ..ಏನೇ ಆಟವಾಡಿದರೂ..ನಿಮ್ಮ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ಅರಿಯುವುದು ಉತ್ತಮ..
ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ವಿಷಯಗಳು ನಿಮಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗದಿದ್ದಲ್ಲಿ...ನನ್ನ ನಿಲುವು ತಪ್ಪಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ... ಮುಕ್ತ ಚರ್ಚೆಗೆ ಆಹ್ವಾನವೀಯುತ್ತೇನೆ... with or without drinks ;-)
ವಿಶಾಲಮನೋಭಾವದವರಾಗಿ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಳ್ಗೊಳ್ಳುತ್ತೀರೊ...ಅಥವಾ.."ಥೂ..!! ಕಚಡ ನನ್ಮಗ ಎನೇನೊ ಗೀಚಿದ್ದಾನೆ"..ಎಂದು ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿ.. ನನ್ನ ನಿಲುವಿಗೆ ವಿರುದ್ದವಾಗಿ ಮಕಾಡೆ ಮಲಗುತ್ತೀರೊ??
ನಿರ್ಣಯ ನಿಮಗೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು... :-)
